کتاب|

عمومی|

داستان|

ایران

راهنمای مردن با گیاهان دارویی
راهنمای مردن با گیاهان دارویی

3.4بهخوان
ناشر: چشمه
سال انتشار:1401
جلد:شومیز
صفحات:117
شابک:9786002298034
قیمت:
105,000 تومان
درباره‌ی کتاب راهنمای مردن با گیاهان داروییانتشارات چشمه منتشر کرد: اولین رمان عطیه عطار زاده یک کار تجربی و نو است. راهنمای مردن با گیاهان دارویی هم داستانی خاص دارد و هم ساختاری قابل تامل. رمان روایتی است از یک دختر جوان که چشمانش نمی بینند و در خانه ای همراه مادرش در کار خشک کردن، ترکیب کردن و آماده سازی گیاهان داروی برای فروش در بازار است. او در تاریکی چشمانش توانسته با استفاده از قوای دیگر به درک جذاب اشیا و ابزاری برسد که با آن ها کار می کند. همه چیز برایش در ساختار و وجوه گوناگون این گیاهان و البته رابطه با مادرش خلاصه شده، تا این که روزی برای یک مراسم خانوادگی از خانه پا بیرون می گذارد و باز که می گردد خیلی چیزها درونش عوض شده است... عطیه عطار زاده با استفاده از موقعیت خاصر شخصیتش و فضای گوتیکی که برای او طراحی کرده، به لایه های پرآشوب ذهنی نزدیک می شود که میل به خشونت و عشق در آن توامان وجود دارد. این دو گانگی بزرگ و محوری رمان را به سمتی می برد که برای کمتر مخاطبی پیش بینی شدنی است و می توان گفت او را با امر غریب ذهن راوی و رابطه اش با امور بیرونی تنها می گذارد. راهنمای مردن با گیاهان دارویی یک رمان متفاوت و قصه گوست. رمانی که در آن تنهایی یک مفهوم بر آشوبنده است و رهایی از آن راه های عجیب و گاه خونینی دارد. .
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
2 سال پیش
4بهخوان
با این که راهنمای مردن با گیاهان دارویی اولین اثر داستانی عطیه عطارزاده است، به گواهی جوایز متعددی که گرفته می‌توان گفت از بهترین داستان‌های چند سال گذشته به شمار می‌آید. کتاب با نقل قولی از ابن سینا آغاز می‌شود: «مرگ آن است که نَفس، اعضا و جوارح را رها کند و به حال خود بگذارد.» در ادامه با دختری هفده ساله آشنا می‌شویم که در کودکی به علت فرورفتن گیاه عاقرقرحا در چشمش نابینا شده و با مادرش در دروازه دولت تهران زندگی می‌کند. پدر دختر، که از مبارزان چپ بوده، پس از کوچ خانواده از خوی به تهران، آن‌ها را رها می‌کند و به آلمان می‌رود. به این ترتیب مادر و دختر سال‌ها در انزوا زندگی می‌کنند و با ساخت و فروش گیاهان دارویی روزگار می‌گذرانند. تمام دنیای داستان محصور در خانه است چرا که شخصیت اصلی فقط دو بار پا به دنیای بیرون از خانه گذاشته و اساسا به‌خاطر منع مادرش و ترس‌های خودش توانایی برقرار کردن ارتباط با فضای بیرون چهاردیواری‌ای را که درآن محبوس است ندارد. گویی خواننده در مغز دختری نابینا گیر افتاده باشد. مغزی پر از ابهام و در عین حال منحصر به فرد و شگفت‌انگیز. -«می‌گوید هیچ چیزی آن بیرون ارزش جنگیدن و به دست آوردن ندارد، چرا که در عمل نمی‌شود هیچ چیز را آن بیرون مال خود کرد.« -«می‌گوید آن بیرون همه چیز پیوسته در حال از دست رفتن است و حسرت، تنها حس حقیقی آن‌جا ست.» در راهنمای مردن با گیاهان دارویی با اثری تماما توصیفی طرف ایم که سعی می‌کند مدلی از جهان شخصیت اصلی را نمایندگی کند؛ مدلی ظریف ، جزئی و پر از استعاره. نویسنده به خوبی توانسته با استفاده از تجارت سینمایی‌اش تصاویری بدیع، جالب و مخصوص همین داستان و همین فضا خلق کند. ارجاعات متعدد به آثار گوته، کافکا و فلوبر ممکن است مخل روند خوانش مخاطبی که آشنایی کافی با آن‌ها ندارد باشد، از دید من این تنها اشکال چشم‌گیر کتاب است. آرامش و سکون عجیبی که در تمام فصول (به جز فصل آخر) جاری ست خواننده را دعوت می‌کند که با طمانینه روی هر جمله مکث کند. این طور به نظر می‌رسد که عطارزاده تمام سعی خود را کرده که هر جمله را به بهترین نحو بچیند و مناسب‌ترین واژه‌ها را برای انتقال مفهوم به کار بگیرد. نتیجه‌ی این به خدمت گرفتن وسواس در نویسندگی برای من به شدیدا دوست‌داشتنی ست. راستش را اگر بخواهید، تا قبل از راهنمای مردن با گیاهان دارویی چشمم از نویسنگان دهه‌های اخیر ایران آب نمی‌خورد، فکر نمی‌کردم مثلا در پنجاه سال آینده کسی بتواند درباره‌ی این سال‌ها چیز بخصوصی بگوید یا حداقل توصیف منسجمی ارائه دهد، الان اما قضیه فرق کرده. آرزومند ام، از ته ته قلبم آرزومند ام داستان‌های امیدوارکننده و ساختاریافته‌ی بیشتری از نویسنگان جوانِ این روزها بخوانم. -«هروقت گرفتار افکار دردناکى مى شوم که مثلا چرا بورخس نیستم و تا کى باید عمرم را صرف جدا کردن برگ رازقى از ساقه و کوبیدن گل زر هاون کنم، یاد این حرف مادر مى افتم که اگر یاد بگیرم معناى همین کارهاى کوچک را بفهمم، زندگى حقیقى یا همان چیزى که روحِ سارى در جهان مى نامدش، درونم به راه مى افتد. دیگر مهم نیست بورخس باشم یا نباشم. حتا اگر ساعت ها بى‌حرکت گوشه اى بنشینم، در بودنم روى زمین و حتا کوبیدنِ رازقى در هاون، در روحى شریکم که بورخس هم بخشى از آن است و آن وقت، من بورخسم.»
2 سال پیش
2بهخوان
کتاب از لحاظ ساختاری و توصیف خوب بود ولی محتواش رو دوست نداشتم اوایل حس می کنی وارد دنیای تاریک و تنهای دختری نابینا شده ای و سعی می کنی او را درک کنی ، ولی بعد میبینی که در ذهن اختلال زده او گیر کرده ای و انگار روان بیمار او تو را هم مریض می کند . به قول دوستی کتابی باید خواند که تو را رشد دهد یا حداقلش اینکه حال تو را خوب کند و متاسفانه این کتاب فاقد هر دو بود برای من . تا چندین ساعت بعد از اتمام کتاب حالم بد بود .
2 سال پیش
5بهخوان
در جهان ما همه چیز حافظه دارد؛ نه این‌که فقط ما آدم‌ها این‌طور باشیم، نه. مادر می‌گوید حتی گیاهی که کَنده‌ایم و خُردش کرده‌ایم هم خاطرهٔ دشت‌ها و صحراها را با خودش دارد. ✍️عطیه عطارزاده 📚 راهنمای مردن با گیاهان دارویی پایان کتاب شما رو شگفت زده می‌کنه.
1 سال پیش
5بهخوان
بعنوان اولین اثر نویسنده عالی بود در واقع فراتر از انتظارم بود