دربارهی کتاب آیا قیام کردن بی فایده استانتشارات نی منتشر کرد:«…اخلاقیات نظری من «پاداستراتژیک» است: احترام گذاشتن هنگامی که یک تکینگی قیام میکند و سازشناپذیربودن بهمجرد آن که قدرت امر عام و جهانشمول را زیر پا میگذارد. انتخابی ساده اما کاری دشوار چون باید همواره اندکی در زیر تاریخ مترصد آن چیزی بود که تاریخ را برهم میزند و آن را منقلب میکند، و باید اندکی در پس سیاست هشیار آن چیزی بود که باید سیاست را بیقیدوشرط محدود کند. رویهمرفته کار من این است؛ من نه اولین نفرم نه یگانه کسی که چنین میکند. اما من این کار را برگزیدهام».آیا قیامکردن بیفایده است؟ از دو مجموعه تشکیل شده است. بخش نخست شامل کوتهنوشتها و گفتوگوهایی است که مستقیماً به انقلاب سال 1357 ایران مربوطاند و در همان بحبوحه انجام گرفتهاند. بخش دوم شامل یک کوتهنوشت («در باب نوعی اخلاق ناخرسندی») و دو درسگفتار («روشننگری چیست؟» و «انقلاب چیست؟») است که هرچند به مسئلهی انقلاب ایران نمیپردازند اما چندان هم بیربط نیستند.پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
این کتاب میشل فوکو متشکل از دو مجموعه است؛ بخش نخست شامل کوتهنوشتهاو گفتوگوهایی است که مستقیماً به انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران مربوطند و در همان زمان انحام گرفتهاند. بخش دوم شامل یک کوتهنوشت («در باب نوعی اخلاق ناخرسندی») و دو درسگفتار («روشننگری چیست؟» و «انقلاب چیست؟») است که هرچند به مسئلهی انقلاب یران نمیپردازند اما چندان هم بیربط نیستند. گفتوگوی باقر پرهام با فوکو در مهر ۱۳۵۷، نخستین مطلب این کتاب است. گفتوگوی دیگری از فوکو دربارهی ایران در این کتاب آمده که عنوانش ««ایران و قدرت امر معنوی» است.
دوماهنامهی آگاهی نو، ویژهنامهی نقد و بررسی کتاب: «کتابنامه؛ در نقد و بررسی آثار، جلد یک»، شمارهی پیاپی 05، پاییز 1400.