کتاب|

عمومی|

ادبیات|

شعر|

شعر ایران

درباره‌ی کتاب صد سیاوچمانه: سروده های کردی«سیا و چمانه» از جمله ترانه های باستانی کردی هستند که با گویش هورامی بر اساس شیوۀ هجایی سروده شده اند. سیا و چمانه ترکیبی از دو واژۀ «سیا» و به معنی سیاه و «چمان» به معنی چشم ها است؛ این نوع شعر به ترانه هایی گفته می شود که در وصف چشمان سیاه سروده شده اند. برخی از پژوهشگران بر این باورند که چمان همان «جامان» بوده که معنی لباس و جامه را می دهد، بنابراین سیاه و چمانه را سیاه جامان معنی کرده و آن را ترانه ای می دانند که خوانندگان آن سیاه پوشند؛ و نیز ترانه هایی را که موبدان زرتشتی در مراسم آیینی می خوانند سیاه و چمانه دانسته اند. سرچشمه سیاه و چمانه به سرودهای گاسه ها و سیتای اوستا بازمی گردد که سرور جشن و شادی و در ستایش طبیعت بودند. سوز و شادی، راز و نیاز و مناجات اهورامزدا دربرگیرندۀ این سرود اوستایی است. سیاه و چمانه از معدود ترانه های عامیانه کردی است که هنوز مورد توجه مردم هورامان است؛ مردم به آن عشق می ورزند و با طلوع و غروب خورشید بر بلندای کوهستان زمزمه اش می کنند. مجموعۀ حاضر حاوی 100 سیا و چمانه به همراه برگردان فارسی آنها است.
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه