کتاب|

عمومی

درباره‌ی کتاب پارادایم شناسی علوم انسانینگارنده در کتاب حاضر با رهیافتی خاص به معضلات فلسفی علوم انسانی پرداخته است همچنین از تحلیل فلسفی به مباحث فلسفه ی علوم اجتماعی می پردازد. نگارنده خاطرنشان می کند: "تحلیل های ما شکل دیالکتیکی تفکر را به کار بسته اند. در رهیافت دیالکتیکی، تفاوت ها به گونه ای مطلق دریافت نمی گردند و روابط آن ها از نوع آنتاگونیستی مفرط نیست. در حقیقت، در نظرگاه دیالکتیکی، آلترناتیوها، ضمن رقابت صادقانه برابر یک دیگر، صرفا به ظاهر، حکم یک "دیگر" تمام عیار، را دارند. آن ها در واقع عمیقا به هم متصل اند و تقابل آن ها آشکار می کند که چگونه این تفاوت ها را باید تفسیر کرد و از مرز آن ها عبور کرد (عبور کردن نه به معنای پاک کردن صورت مسئله، بلکه به مثابه ی قرار دادن آن ها داخل یک چارچوب بزرگتر). رقابت جایگزین هایی که در گام اول نفی هر نوع امکانی دیگر را متبادر می کردند هم اکنون می تواند به نظرگاهی فراخ تر جایگزین شود که ارزش جایگاه های اولیه را می شناسد ولی از آن ها فراتر می رود". مباحث کتاب عبارت اند از: "آیا برای شناخت کسی باید [در جای او یا شبیه] او باشیم؟"، "آیا برای این که خودمان باشیم به دیگران نیاز داریم؟"، "آیا فرهنگ یا جامعه، ما را این گونه که هستیم ساخته است"، "آیا باید بنا را بر این بگذاریم که دیگران عقلانی هستند؟"، "آیا باید دیگران را در قالب ذهن و زبان خود آن ها بشناسیم"، "آیا معنای رفتار دیگران، منظور خود آنان از آن رفتار است؟"، "آیا شناخت ما از دیگران اساسا تاریخی است؟"، "آیا داستان زندگی را می سازیم یا می سرائیم؟"، "آیا می توانیم دیگران را به طور عینی بشناسیم؟".
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
11 ماه پیش
4.5بهخوان
پارادایم‌شناسی علوم انسانی را سال ۸۶ خریدم و ۱۴۰۲ خواندم. به مناسبت تدریس معرفت‌شناسی به آن مراجعه کردم و پشیمان شدم که چرا زودتر نخواندمش. کتاب چندان با عنوان ترجمه همراه نیست. وبیشتر تلاش می‌کند نگاه خواننده به پژوهش‌های علوم انسانی و اجتماعی را اصلاح کند. نویسنده تلاش می‌کند دوگانه‌های متعددی که در شناخت فرهنگ‌ و انسان دامن‌گیر پژوهش‌گر می‌شود را بشکند و او را در میانه این دوگانه‌ها نگاه دارد. دوگانه‌هایی مثل ذره‌گرایی یا کل‌گرایی، تعمیم‌گرایی یا تاریخ‌گرایی، واقع‌گرایی یا برساخت گرایی و مانند آن. می‌توانم کتاب را کتابی بصیرت‌بخش توصیف کنم. و خواندن آن را به پژوهندگان علوم اجتماعی، مردم‌شناسی، و انواع مطالعات فرهنگی توصیه کنم. امروز دیدم که دانشگاه امام صادق(ع) نیز آن را منتشر کرده است.