کتاب|

عمومی|

علوم انسانی

درباره‌ی کتاب قواعد روش جامعه شناسیانتشارات آگه منتشر کرد:«ما چنان از مطالعه علمی واقعیت اجتماعی دور هستیم که قضایای خاصی که در این کتاب به میان می‌آید چه بسا خواننده را سخت شگفت زده کند. با این همه اگر علمی درباره جوامع وجود داشته باشد قطعاً نباید انتظار داشت که از پیشداوری‌های سنتی صرف تشکیل شده باشد بل باید باعث شود پدیده‌ها را به شیوه‌ای متفاوت از مردم عادی ببینیم. نخستین ویژگی روش جامعه‌شناختی این است که مستقل از هر نوع فلسفه‌ای است. [...] دوماً روش ما عینی است و کاملاً این فکر بر آن حاکم است که واقعیت‌های اجتماعی شیء هستند و باید به آنها مانند شیء پرداخت... اما برای این‌که این اصل بیهوده نباشد فقط کافی نیست که به زبان آورده شود بل باید بنیان یک‌ انضباط کامل گردد که از همان آغاز تأمل درباره موضوع تحقیق بر ذهن محقق حاکم باشد و در تمام مراحل کار با وی همراه باشد... سومین ویژگی روش ما این است که منحصراً جامعه‌شناختی است. اغلب به نظر رسیده که پدیده‌های اجتماعی چون بسی پیچیده‌اند به علم تن درنمی‌دهند یا زمانی جزئی از علم می‌شوند که به شرایط ابتدایی ارگانیک یا روحی خود تقلیل یابند، یعنی از ماهیت اصلی خود دور شوند. برعكس ما سعی کردیم نشان دهیم این امکان وجود دارد که به آنها به صورت علمی بپردازیم بی‌آنکه ویژگی‌های خاص آنها را کنار بگذاریم...» (از متن کتاب)
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
0 سال پیش
4بهخوان

با نمایش این دیدگاه داستان کتاب فاش می‌شود.

اولین کتابی که توی فضای سنگین ترم یک مجبور به خوندنش بودیم و تقریبا ۱۰-۲۰ درصد ازش متوجه شدم. اما در ادامه از خیلی جاها درباره ایده‌ی اصلی دورکیم شنیدم و دوباره سری بهش زدم. کتاب تو فضای اولین گام‌های تاسیس علم جامعه‌شناسی نوشته شده و روشش اینطوری‌ که معلوم می‌کنه: چی جامعه‌شناسی نیست و با جدا کردن اون از رشته‌های دیگه سعی بر تعریف رشته جامعه‌شناسی داره. اونچه خیلی مهمه در فهم کتاب آشنایی نسبی با کلید‌واژه‌های فلسفی که اگر خودم اون زمان خوب می‌دونستمشون خیلی کارم راه می‌افتاد. ذهنی(سوبژکتیو) و عینی(ابژکتیو) مفهوم بسیار مهم (دیدن به مثابه شی) به همین دیدن ابژکتیو اشاره داره، یعنی اون امر اجتماعی رو مثل یک وسیله مثلا (داس) ببین که بیرون از خودت وجود داره. چون چیزهای اجتماعی یه جوریه که همه فکر می‌کنن بلدن، باعث فهم نادرست اونا از واقعیت می‌شه. برای دونستن (واقعیت) باید مثل یک شی بیرون از خودت مورد مطالعش قرار بدی و طبق قوانین اون جلو بری، برای مثال (داس) هم همینطوره، تو اگه فلان جور نگیریش و هرطور که دلت بخواد ازش استفاده کنی، مثلا از جای تیزش بگیری، قطعا به خودت آسیب وارد می‌کنی. پس جامعه و امر اجتماعی رو هم با قوانین خودش و بیرون از خودت ببین.
4 ماه پیش
3بهخوان
کتابی بسیار خوب، و با ترجمه‌ای بسیار بد!
کتاب های دیگر امیل دور کیممشاهده همه