من با این کتاب که هدیه دوست عزیزی بود با امام موسی صدر آشنا شدم و بعد دیگر شیفته شخصیت و اندیشهشان شدم.
اندیشهای عمیق که سالها از دوران و مخاطبِ دوران خودش جلوتر بوده به نحوی که مخاطبِ امروز و مخاطبِ سالها و قرنهای آینده هم میتواند از اندیشه ناب ایشان بهره ببرد.
راستی که چه کم میشناسیم ایشان را ..
2 سال پیش
4بهخوان
امام صدر از صحبت کردن دربارهی ائمه (ع) جنبهی تربیتی ِصِرف مدّنظر دارد. پس اولاً و بالذات از ولادتِ امام در کعبه و شهادتِ امام در محرابِ مسجد افتخاری نصیب ایشان نمیدانند. چیزی که امام صدر بر رویِ آن تاکید میکنند -و البته زیبا مطلب را مفهوم میکنند- «ایمان»ِ امام علی(ع) است. تاکید بر معنایِ تربیتی و عملیِ، در معنایِ مقصودِ امام از شب قدر هم نمایان است. البته بحث از تشیع و تسنن را در این کتاب مطرح نمیکنند -انتظارش را داشتم مطرح کنند- اما چگونه امام صدر که از طرفی یک عالم شیعه است (و به عقیدهی ما یا من باید از حقیقت دفاع کند) و از طرفی دیگر یک عالم مُصلح است، با رابطه، نسبتها و حوادثِ میان تشیع و تسنن برخورد میکنند؟ جواب این سوال در کتاب «ادیان در خدمت انسان» است. بعداً اندکی دربارهاش مینویسم.
1 ماه پیش
4بهخوان
جدا از محتوای غنی و ذکر فضائل امیرالمؤمنین در این اثر (هر چند با محتوای تکرارشونده در سخنرانیها)، با خواندن این کتاب میشود فهمید امام موسی صدر چگونه و با چه وسیلهای زندگی شیعیان منفعل و خمودهٔ لبنان را تغییر داد و زمینهٔ ایجاد یک جریان انقلابی و مجاهد را فراهم کرد.
5 ماه پیش
5بهخوان
نگاه امام موسی صدر به حضرت علی(ع) یک نگاه تشریفاتی ، تقدسی محض نیست ، او امام علی(ع) را قله کمال انسان می داند اما قله ای که هر قدر هم دست نیافتنی باشد ، دامنه هایی دارد سرشار از زندگی و انسان های بی شماری تربیت یافته این دامنه ها هستند.
انسانِ آسمان برای من جواب بود . سرشار از پاسخ ... پاسخ سوال هایی که طی سال ها گوشه هایی از ذهن و زندگی ام ایجاد شده بودند . شبیه حفره های کوچکی که شاید دور از دسترس خودم مانده بودند یا در پناه دل مشغولی ها و تنبلی ها فراموش شده بودند. امام موسی صدر برای من آقای دلیل و پاسخ است ، پرسش نیست!
وصف انسان های کامل ، شیرین و لذت بخش است ، اما وصف انسان کامل از زبان مردی که خودش بیش از دیگران با مرام علی (ع) زیسته است بارها و بارها شیرین تر است . انسان آسمان برای من آب بود ، بعد از تشنگی های بسیار ... تشنگی های فراموش شده! تشنگی هایی که اگر در گوشه وجود آدم بمانند خاکش ترکمیخورد و راهی بنا میشود برای نفوذ نباید ها به کالبد انسان یا شاید راهی برای خروج بایدها! زندگی برایم باید و نباید دارد. گاهی مطلق است و معیارهایش واضح و صریح محکم اند. معیاری مثل امیرالمومنان علی(ع) ، معیاری به ثبات و استحکام حیدر ، انسانِ آسمان ، همان علی(ع) که "با ایمانش بازی نمی کرد، در بازارش همانی بود که در خانه ، در خانه اش همانی بود که در جنگ و در جنگش همانی بود که در مسجد مشاهده می شد. یک ذات بود ، اینجا و آنجا نمی شناخت. در تمامِ دنیای خدا ، على ولی خدا بود . در همه جا در مقابل خویش و بیگانه یکنواخت بود." ...
پ،ن :
همیشه دلم میخواست صد کتاب انسان آسمان (هدیه/وقف در گردش/نذر/یا هر اسمی!) بدهم و کاری کنم برای خوانده شدنش ، گاهی فکر می کنم ارتفاع لیست آرزوهایم از اعتبار ذاتی ام بیشتر است! هرچه خدا بخواهد ...