کتاب|

عمومی

درباره‌ی کتاب دعای دریاعزیز من مروان، در روشنای نور ماه، به نیمرخت نگاه میکنم، پسرکم، خطوط بسته مژه هایت، سیاه مشق زیبایی است. هنگامی که تو در خواب معصومانه ای.به تو گفتم: «دستم را بگیر. اتفاق بدی نخواهد افتاد.»
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
1 سال پیش
2بهخوان
ه«همه‌ی ما بی‌تابانه در انتظار طلوع خورشیدیم.»ه یک نامه‌ی شعر گونه برای کودکی که در میان مهاجرت اجباری طعمه‌ی دریا شد. متن و ترجمه نه چندان جالب، نقاشی‌ها بسیار جالب
7 ماه پیش
5بهخوان
به نام او... برای آلان کردی سه ساله کودک سوری آواره که در دریا همراه با تمام رویاها و آرزوهایش، معصومانه غرق شد...
0 سال پیش
5بهخوان
... 😔
5 ماه پیش
3بهخوان
کتاب رو دوست داشتم، بعد از خوندن بادبادک باز با اختلاف تبدیل به محبوب ترین نویسنده شد برام. حالا بعد از حدود چهار سال سراغ این کتاب اومدم. بعد از خوندن چند تا مرور به مرور یکی از دوستان برخوردم و اون نقدی بود به آقای حسینی. حرفشون هم این بود، چرا ایشون که انقدر زیبا از درد و رنج و آثار مخربی که به سر قربانیان که در این کتاب پناهنده ها هستند اومده، از اینکه چه کسی این بلا رو سر اونها آورده حرفی زده نشده؟ حالا حرف من هم همینه. آقای نویسنده که این کتاب رو برای تمام سنین نوشتند و حتما تعداد زیادی از کودکان هم اون رو میخونند، چرا از سکوت جهانیان نگفته؟ چرا نگفته که سازمان ملل چقدر بی خاصیت ومزخرفه، و چه کسی در واقع پشت این جنایت هاست. درسته تونسته منظوری که داشته رو با قلم قوی و تصاویر چشم انگیزش برسونه، اما این کافیه؟ آیا نباید همانطور که روضه‌خوانی میکنه و از رنج میگه، همونطور هم خشمش رو نسبت به دشمن که اینجا چیزیست فرضی نشون بده؟ پس تاریخ به چه درد میخوره؟ خواننده باید بدونه چه چیزی و چه کسانی باعث رنج این انسان های بی پناه شدند تا همونطور که براشون دل میسوزونه نسبت به دشمنانش هم آگاه باشه تا نتونن با فریبکاری چهره خوبی از خودشون نشون بدن
کتاب های دیگر خالد حسینیمشاهده همه