دربارهی کتاب محاکمات نورنبرگ
حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان _ یا به اختصار "حزب نازی"- به مدت دوازده سال از 1933 تا 1945 بر آلمان حکومت کرد و برزندگی بیش از 65 میلیون نفر ساکنان آن تسلط داشت. نای ها تحت رهبری آدولف هیتلر درصدد برآمدن نظم تازه ای را به اروپا تحمیل کنند. آنها به هنگام ایجاد این نظم تازه بر آن شدند تا هر کس را که به لحاظ سیاسی با آنها مخالفت کند یا اینکه با معیارهای نژادی آن ها منطبق نباشد به زندان بیندازند یا بکشند. کتاب حاضر به شرح رویدادهای بعد از جنگ دوم جهانی می پردازد. بعد از پایان این جنگ بزرگ فاتحان جنگ بیش از همه در پی بازداشت و مجازات سرکردگان حزب نازی بودند. بسیاری از نازی ها در بهار 1945 از دست متفقین گریختند. هیتلر و نزدیک ترین دستیارانش خودکشی کردند. دیگر مقامات عالیرتبه همه مخفیانه از اروپا خارج شدند اما 22 تن از بدنام ترین مجرمان فرصت فرار نیافتند. آنها توسط متفقین بازداشت شده و برای محاکمه به دادگاه نظامی بین المللی تحویل شدند. قضات و حقوقدانان از آمریکا و انگلیس و فرانسه و اتحادیه شوروی از ماه اوت 1945 تا سپتامبر 1946 در نورنبرگ گرد آمدند تا در دادگاه با مردانی روبرو شوند که به یک برنامه وحشتناک و آدمکشی بزرگ جامه عمل پوشانده بودند.
پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
در یک کلام باید بگویم این کتاب به شدت یک طرفه است. از خط نخست کتاب پیداست که نویسنده منتظر است هر چه زودتر به بخش اعدام محکومین برسد. نمیتوان در رابطه با جنایات هیتلر و زیر دستانش به خود تردیدی راه داد اما اینکه جبهه متفقین را عاری از هرگونه خطایی بدانیم خالی از انصاف است.
آمریکا که مدتی بعد از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی بر صندلی قضاوت و عدالت نشسته است، یادآور همان جمله معروفی است که میگوید پیروز، تاریخ را مینویسد.
بریتانیا و فرانسه هم که سالهای سال مردم جهان را با استعمار خود به نابودی کشاندند و خونشان را مکیدند هم نیاز به تعریف و اضافه گویی ندارد.
شوروی هم که با وجود دیکتاتوری مثل استالین و جنایاتی که قبل از جنگ علیه مردم خودش مرتکب شد برای همیشه در تاریخ باقی خواهد ماند.
هدفم از این یادداشت پاک کردن آلمان نازی از جنایاتش نیست. همه آنهایی که در کشتار فاجعهبار افراد بیگناه دست داشتند باید محاکمه شوند. اما چه کسی در این دادگاه میتواند ادعای بیگناهی کند و خود را لایق قضاوتی عادلانه بداند؟؟
و در آخر سخن احمد شاملو را در مقدمه کتاب مرگ کسب و کار من است به یاد میآورم :
آیا فاتح یا مغلوب بودن در نفس جنایت تغییری میدهد؟
نویسنده با طرح این سوال بی پاسخ میخواهد بگوید متاسفانه بلی چون اشکال عمده کار این است که در قاموس سیاست همیشه حق با حریف پیروز است.
پایان
1 سال پیش
4بهخوان
دادگاهی هست که غیر از جنایتکاران جنگی آمریکایی انگلیسی روسی و فرانسوی و اسرائیلی بقیه رو محاکمه میکنه و اسمشو عدالت فراگیر میزاره