دربارهی کتاب باغ وحش اساطیرکتاب حاضر، کتابی با زبان طنز است که در آن روایتهایی از حیواناتی به میان آمده که در کتاب های ادبی تاریخی با عنوان حیوانات اساطیری شناخته می شوند. صحبت از این موجودات به قصد معرفی، آن هم به زبان طنز روشی جذاب است که این کتاب به آن پرداخته و البته ریشه در سنت کهنی از ادب فارسی با عنوان عجایبنامه نویسی دارد.پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
مهر گیاه، غول، دیو، ققنوس، هما ،فولادزره، جن ، دوالپا و... از دیرباز برای ما جذاب بودند.
دیروز مطالعه ی این کتاب را به پایان رساندم. برای آشنایی با اساطیر ایرانی کتاب جالبی بود، نثر طنز هم کتاب را خوانا تر کرده بود. دوست داشتم بیشتر به هر شخصیت پرداخته می شد، مخصوصا که سریال مستوران را هم همزمان دیدم و شخصیت های اساطیری برایم شگفت انگیز تر شد. این اساطیر ظرفیت های داستانی بسیاری دارند.
2 سال پیش
5بهخوان
بالاخره خواندمش و چه حیف که تمام شد!
قبلا یکی دو بار سعی کرده بودم باغ وحش اساطیر را در طاقچه بینهایت بخوانم و هر دفعه همان اول با دیدن آل و چال منصرف شده بودم. این بار اما کتاب را هدیه گرفتم و عزم کردم بخوانمش؛ پس با چالاکی از روی آل و چال پریدم و رفتم جلو. از اکوان دیو کم کم کتاب را پسندیدم و با ببر بیان شروع کردم به خندیدن. با بختک و رُخ و شبدیز و شیردال و ققنوس و کرم هفتواد و گاو زمین بلند خندیدم و با مارهای ضحاک و مهرگیاه بلند بلند.
مطمئنم دوباره و چندباره میروم سراغش.
1 سال پیش
4بهخوان
باغ وحش اساطیر تو کتابهای عمومی و غیرتخصصی، موضوعی کمتر پرداخته شده داره. شما تو این کتاب درباره کلی موجود افسانهای و خیالی ادبیات کهن فارسی میخونین که شاید اسم خیلیهاشون رو هم نشنیده باشین.
بعد فکر کن این غولها و ازمابهتران یه جوری معرفی شدن تو گویی داری درباره پسرخالهات میخونی؛ همینقدر صمیمانه و خودمانی... انگار نه انگار که تا همین پنجاه سال پیش اجدادمون عین چی از اینا به خودشون میلرزیدن. کلا دکتر احسان رضایی دیگه پشم برای کلاه رفقا نذاشت.
👹👺👻😈💀👾👽🤖
کتاب چاپ انتشارات قاف و برای سال ۹۶ بوده ولی لحن طنزش انگار برای دهه هشتاده. شاید برای همینه که وقتی تو گودریدز نظرات رو میخونی خیلیا نسبت به طنزش ایراد گرفتن. من البته انقدر ذهنیتم از دکتر جدی بود که خوندن مطلب طنز به قلم ایشون به اندازه کافی برام عجیب بود. چه برسه به اینکه با این حضرات مافوق جدی تو تاریخ بشریت هم سر شوخی رو واکرده.
....
و خب حسرت همیشگی از تصور اونهمه کتابی که ایشون خونده و قابلیت استخراج و ترکیب و تلخیص و سادهسازی اونا برای ادبیات امروزی هم برای من سر جاشه.
1 سال پیش
2بهخوان
فقط بخش های کوچکی از کتاب جالب بود. باقی قسمت ها نه طنز قوی ای داشت نه خلاقیت خاصی!
حاضرم این کتاب را به کسی ببخشم :)