دربارهی کتاب آزادی و خیانت به آزادی (شومیز)انتشارات ماهی منتشر کرد:آزادی و خیانت به آزادی مجموعهی شش گفتاری است که آیزایا برلین هفتهای یکبار در 1951 در برنامهی سوم رادیو بیبیسی ایراد کرد. این سخنرانیها سرآغازی بود بر شهرت برلین بهعنوان فیلسوف و روشنفکر و اندیشهنگار. برلین بیش از هر چیز به مفهوم آزادی اندیشیده است. شش گفتار این کتاب هم هرکدام به یک متفکر قرن هجدهم اختصاص دارد؛ هلوسیوس، روسو، فیشته، هگل، سنسیمون و دومستر. صفت مشترک هر شش نفر این است که همگی دربارهی آزادی بشر بحث کردهاند، ولی با کمال شگفتی، عقایدشان نهایتاً ضد آنچه معمولاً آزادی فردی یا سیاسی خوانده میشود از کار درمیآید. مترجم کتاب برای آشنایی خوانندگان با اندیشهی برلین درآمدی به کتاب افزوده است که تلخیص و ترجمهای است از دائرةالمعارف فلسفهی استنفورد.آیزایا برلین، فیلسوف و اندیشهنگار و نظریهپرداز سیاسی، در 1909 در ریگا متولد شد. او تنها فرزند خانوادهای یهودی بود. از زمان تجزیهی لهستان در قرن هجدهم یهودیان بنا بر قانون امپراتوری روسیه در این منطقه محصور بودند. برلین در ششسالگی با خانوادهاش به پطروگراد رفت و تا چند سال پس از انقلاب روسیه در این شهر زیست. برلین در سال 1921 به همراه خانوادهاش به انگلستان مهاجرت کرد. او به دبیرستان سنت پل و سپس به کالج کورپوسکریستی در دانشگاه آکسفورد رفت و در آن جا تاریخ و زبانهای باستانی و سیاست و فلسفه و اقتصادخواند. در 1932 در نیوکالج به سمت مدرس و به فاصلهی کوتاهی به عضویت هیأت علمی کالج اُلسولزدر آکسفورد منصوب شد که در محیط دانشگاهی بریتانیا افتخاری استثنایی بود. در جنگ جهانی دوم او مسئولیتهایی در سفارت بریتانیا در واشنگتن و نیویورک به عهده داشت و سپس سفری به اتحاد جماهیر شوروی کرد و در آنجا با شماری از روشنفکران روسی که از تصفیههای استالین جان سالم به در برده بودند، به خصوص آنا آخماتوا و بوریس پاسترناک آشنا شد. این آشناییها باعث شد مخالفت او با کمونیسم محکمتر و سرسختانه شود. پس از جنگ به آکسفورد برگشت. گرچه تا اوایل 1950 به تدریس و نگارش در فلسفه پرداخت اما توجهش به تاریخ سیر اندیشهها به ویژه تاریخ روشنفکری روسیه، تاریخ نظریههای مارکسیستی و سوسیالیستی و نهضت روشنگری جلب شده بود. برلین جز چند سالی که در امریکا و اتحاد جماهیر شوروی بود بقیهی عمر خود را در آکسفوردگذراند. او به استادی کرسی چیچلی در نظریات اجتماعی و سیاسی انتخاب شد و ملکه او را به لقب سـِـر مفتخر ساخت. در 1966 رییس کالج وولفسون شد و بالاترین نشان کشوری بریتانیا نصیب او شد. او سرانجام در 5 نوامبر 1997 چشم از جهان فروبست و در آکسفورد به خاک سپرده شد. آوازهی برلین در بیشتر عمر مرهون دفاع از لیبرالیسم، گفتوگوهای مهم و درخشان، حمله به تحجر، تعصب و تندروی سیاسی و نوشتههای قابل فهم در زمینهی تاریخ اندیشههاست.عزتالله فولادوند در 1314 در شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش قاضی دادگستری بود. او پس از گذراندن تحصیلات پایه در تهران، ابتدا برای ادامهی تحصیل به انگلستان رفت، اما به علت برخی مشکلات دوباره به ایران بازگشت و دورهی دبیرستان را به پایان رساند. سپس به پاریس رفت و دو سال در رشتهی پزشکی تحصیل کرد. پس از مطالعهی کتابِ مسائل فلسفه اثر برتراند راسل پزشکی را رها کرد و برای تحصیلِ فلسفه عازم امریکا شد و دورههای کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای فلسفه را در دانشگاه کلمبیا گذراند. از اساتید او میتوان به آرتور دانتو، رابرت کامینگ و سیدنی مورگن بسر اشاره کرد.فولادوند از سال 1343 تا 1359 در سمتهای مختلف در شرکت ملی نفت ایران و وزارت امور اقتصادی و دارایی مشغول به کار بوده است. در کنار فعالیتهای شغلی به فعالیتهای فرهنگی نیز پرداخت و در همان سالها ترجمههایی از او منتشر شد. ترجمهی کتابهای فلسفه کانت و آگاهی و جامعه بهترتیب در دورههای هشتم و نهم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شدهاند.از ترجمههای او می توان به این کتابها اشاره کرد: گریز از آزادی (اریش فروم)، آلبرکامو (کانر کروز اوبراین)، خشونت (هانا آرنت)، به یاد کاتالونیا (جرج اورول)، جامعهی باز و دشمنان آن (کارل پوپر)، فلاسفهی بزرگ (برایان مگی)، راه فروبسته (هنری استیوارت هیوز)، زندگینامهی فلسفی من (کارل یاسپرس) اخلاق در فلسفهی کانت (راجر سالیوان)، آغاز فلسفه (هانس گئورگ گادامر).پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
شاید بتوان گفت آثار و دغدغه های برلین در اکثر کتاب هایش مشابه به یکدیگر هستند. یکی از اصلی ترین آنها مساله آزادی و تقسیم بندی مشهور او از آزادی به معنی مثبت و منفی آن است. کتاب در حقیقت مجموعه گفتارهای برلین در رادیو بی بی سی برای عموم مردم انگلستان است که موجب شهرت برلین در نزد انگلیسی ها نیز شد و بعدها توسط ویراستار مجموعه آثار او پیاده شد و توسط خود برلین ویراست شد. برلین در این کتاب تلاش می کند تا به ما نشان دهد چگونه کل گرایی، تقدم دادن جمع بر فرد، قربانی کردن آزادی فردی و افراط در دفاع از آن، آرمان گرایی و نادیده گرفتن کثرت در میان ابنا بشر می تواند خطر آفرین باشد. می دانیم که او سخت به تاریخ نگاری اندیشه علاقه مند بود و این کتاب نیز یکی از بهترین نمونه های این کار است. نویسنده با بررسی دیدگاه های نویسندگانی همچون هلوسیوس، روسو، هگل، فیشته و دیگران به ما نشان می دهد که چگونه جوانه های اولیه اندیشه های چپ گرایانه و فاشیستی از دل این نگاه ها روییدند. اینکه مردم باید خود را فدای کلیتی به نام دولت کنند، اینکه افراد خیر و صلاح خود را تشخیص نمی دهند و یک رهبر باید برای جامعه تصمیم بگیرد، اینکه آزادی و فردیت معنایی ندارد بلکه آزادی را باید مساوی با قانون دید و قانونِ عقلانی هم چیزی است که همه مردم از آن اطاعت می کنند و بنابراین آزادی نیز به معنی آزادی برای چیزی است نه آزادی از چیزی بخشی از همین جهانی است که این فیلسوفان ترسیمش کردند.
برای برلین و هم نسلان او که نازیسم و فاشیسم را زیسته بودند و همچنان شاهد پایداری استالین و عصر وحشت در اتحاد شوروی بودند هیچ نوع آرمان بزرگی معنا نداشت. آن ها از وعده های بزرگ، از کل نگری، از ایدئولوژی، از اجبار کردن مردم به انتخاب یک ارزش و کنار گذاشتن دیگر ارزش ها گریزان بودند و نوعی محافظه کاریِ همراه با تاکید بر کثرت ارزش ها و تقدیس آزادی فردی را ترویج می کردند. این البته بدان معنی نیست که برلین در هیچ کدام این متفکران سویه های مثبتی نمی دید بلکه او اتفاقا معتقد بود متفکران بزرگی همچون هگل یا ویکو اساسا نگاه ما را به تاریخ دگرگون کردند و از این نظر قابل تحسین اند اما در کلیت امر آنها راهی را حتی شاید ناخواسته شروع کردند که بعدها از دلش آشویتس درآمد
#برلین
#آیزایا_برلین
#آزادی
1 سال پیش
5بهخوان
هر اندیشهای در پاسخ به بحرانهای زمانه خود آفریده شده است. اما همین اندیشه و بکارگیری آنها در زمانه دیگری با بحران ها و شرایط دیگری، میتواند راه به ناکجا آباد ببرد.
به همین علت بازخوانی و تفسیر متون یکی از مهترین سنتهای فکر غربی است.
تفسیر برلین و واکاوی او از اندیشمندانی چون روسو و هگل نشانه ای از همین سنت است. اینکه گذشته را بدون اجتهاد نمیتوان به آینده منتقل کرد.
1 سال پیش
وسواس فکریام نمیذاره کتابی که این روزها نمیخونمش و براش وقت نمیذارم روی میزم باشه و بشه آینه دق که این همه کتاب در حال خوندن داری درسا و حالا چی میشه و این حرفا
پس فعلا مرتب و منظم میذارمشون توی کتابخونه تا دوباره فرصتی بشه و منسجم از ابتدا بخونمش
8 ماه پیش
کتاب های این آدم می تواند حس هایی را در آدم بیدار کند که آن قدر عمری است چیزی یا کسی در تو بیدارشان نکرده که فراموش کرده ای چی هستند و چه کار می کنند. مثل کشف شهری که قبلا هرگز پایت بهش نرسیده بود. مثل خوردن میوه ای که از حیاتش و طعمش خبر نداشته ای. مثل اولین باری که در زندگی ام انبه خوردم. و جهان انگارعوض شد. قضیه فقط این نیست که برلین دقیقا فیلسوف هست یا نیست یا لیبرال است یا نیست و کجا ایستاده است. قضیه این است که او چند تا کار بنیادین و حیات و مماتی برای آدم می کند. یادت می اندازد که می توانی فکر کنی. بهت یاد می دهد چه طور یک سازه، یک مسیر خلق و ترسیم می شود و مهمتر از آن چه طور تداوم پیدا می کند. یعنی تو با خواندن برلین فقط با یکی از متدهای نادر جهانِ تحلیلِ اندیشه آشنا نمی شوی. با برلین تو می توانی به یکی از نادرترین و کارآمدترین شیوه ها مشق نوشتن کنی. مشق تحقق اجراهایی غیرممکن از ایده هایی پیچیده و دشوار. خلاقیت و می توانم بگویم نبوغ او در این کارها گاهی ( مثل فصل هگل در همین کتاب) جوری است که می تواند آدرنالین آدم را قشنگ دست کاری کند. انگار در ترن هوایی نشسته ای. یا به استوا رفته ا ی. کتابهای برلین می تواند تو را دوباره به صرافت بیاندازد که هرچند ادعایش را می کنی و با خودت قدقد می کنی که از کتاب شفا پیدا کرده ای هرگز نکرده ای.