دربارهی کتاب تائوت چینگانتشارات روزنه منتشر کرد:
تائو ت چینگ نام یک اثر ادبی باستانی چینی است که چون کتاب مادر در آیین تائو محسوب
میشود و از حیث اهمیت میتواند با کتب اصلی ادیان دیگر چون قرآن و انجیل قابل مقایسه
باشد. این کتاب منسوب به لائوتسو یا لائوتزو است. به لحاظ لغوی عنوان کتاب از سه جزء
تشکیل شده که برای سهولت میتوان آنان را به «نوشتار» و «راه» و «فضیلت» ترجمه کرد.
موضوع اصلی و مرکزی تائوت چینگ آیین تائو (راه) است. مقصود آن است که راهی در هستی
وجود دارد که راه هستی است و همه اجزای هستی از جمله انسانها اگر به راه هستی بروند
به سرانجام مطلوب و تقدیر شده خود خواهند رسید. نمونههای مهم را در طبیعت میبینیم، از
جمله آب. فضیلتها هم از رفتن در راه هستی بر میآیند.
کتاب حاوی کلمات و جملات رمزآلودی است که دارای معنای واضح نیستند، ولی قابل تفسیرند.
هر فصل شامل تنها چند سطر است.
طبیعت و مظاهر طبیعت مثل کوهها، درهها، دریاها، رودها، جنگلها و خصوصا آب بسیار مورد
اشاره قرار گرفتهاند، زیر این مظاهر همه همه در وجود و کار خود نشانگر راه اصلی هستی هستند.
انسانها و جوامع انسانی هم به عنوان کسانی که میتوانند راه هستی را طی و به مقصود از
وجودشان برسند و یا راه را گم کنند مورد اشاره قرار گرفتهاند.
عموما تائوت چینگ با طبیعت شناخته میشود.
آئین تائو و کتاب تائو ت چینگ منشا پیدایش سبک زندگی و هنرها و حتی ورزشهای رزمی
بودهاند، از جمله تای چی، و کنگ فو و فنگ شویی.
پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
دریچه ای نو نسبت به جهان و موجودات و انسان رو باز میکنه و
روی کلمه به کلمش باید عمیق شد
1 سال پیش
5بهخوان
🔸 حدود 700سال قبل از میلاد فردی در چین زندگی میکرده به نام «لائوتزو» به معنی "پیرِ کهن". در طی حیاتش به نقاط مختلف چین سفر میکنه و کتابی به اسم «تائو ته چینگ» به معنی "طریق و فضائل آن" تالیف میکنه که امروزه محققین اون رو یک کتاب آسمانی میدونن. بعد از اون دینِ "تائوئیسم" در چین شکل میگیره که تا به امروز به حیات خودش ادامه داده. این کتاب شامل دو دفتر و 81 بابه. کتاب از ساختاری ادبی و جملات قصار تشکیل شده که شباهت زیادی به بعضی کتب آسمانی دیگه میده.
🔹 در این کتاب چند مفهوم مهم وجود داره که بهشون میپردازیم. اولین و اصلیترین کلمه "تائو" هست. تائو هم طریقی برای رسیدن به حقیقت و هم خود حقیقته. جاودانست، همه رو میآفرینه ولی هیچوقت ادعای مالکیت نمیکنه. اگر بخوام تناظری برقرار کنم که فهم بهتری ایجاد شه میتونیم همون کلمهی خدا رو براش بگیم که در عین تشابه فرق داره. دومین کلمه مفهوم "وو-وی" (wu-wei) به معنای "عدم فعله". یعنی انجام عملی بدون فعل. این مفهوم تاحدی متناقضنماست ولی از نظر لائوتزو این بهترین عمل برای کل جهانیانه. فقط حکیمه که میتونه به درجهی عدم فعل برسه، تائو همیشه در حالت عدم فعله ولی هیچ کاری رو انجام نیافته باقی نمیذاره. آب بودن و چوب نتراشیده بودن شبیهترین مثالهاییه که اون برای عدم فعل میزنه. این شیوهی رفتار موجب میشه تا حکیم رقابتجو نباشه، حمله کننده، طمعکار و چیرهگر نباشه و بلاعکس لطیف و ضعیف باشه. اونوقته که میتونه بر همه چیز چیرگی پیدا میکنه.
🔸 ساختار محتوایی این کتاب 3 محور اصلی داره که یک مثلث واحد رو تشکیل میدن. اضلاع اون عبارتند از تائو، انسان/جامعه و جهان. این 3 محور به طور تکرار شونده در بابهای کتاب ذکر میشن و هیچ روند خطیای وجود نداره. اولین باب کتاب به توصیف ذات تائو میپردازه و در سرتاسر کتاب از صفات اون سخن میگه و رابطهی اون رو با جهان و انسان توضیح میده.
🔹 محور دوم شامل دو بخش انسان و جامعهی انسانیه. در بخش اول به رابطهی انسان با خود و دیگر انسانها میپردازه. چگونگی رفتار و کردار حکیم رو به عنوان بهترین فرد ممکن بیان میکنه. به طور مثال در جایی میگه: «حکیم پس از به پایان رساندن کار خود، خودستائی نمیکند، مغرور نمیشود، متکبر و بیرحم نمیشود.» در واقع حکیم در بالاترین مرتبهی خودآگاهی قرار داره. همچنین لائوتزو سعی میکنه انسان رو به خودش بشناسونه و ذوابعاد وجودیش رو براش نمایان کنه. بخش دوم شامل جامعه میشه که در اون به رابطه حکومت با مردم میپردازه. رفتار حاکمان درستکار و حکومتداریشون رو بیان میکنه. دربارهی جنگ و آداب اون سخن میگه، رفتار جنگاور براش مهمه و جایی میگه که سلحشور واقعی خشونت به کار نمیبره.
🔸 محور سوم جهانه. در این بخشها لائوتزو به سازوکار جهان میپردازه و از نظرش جهان یک دوگانهی وحدتیافتست. "نیستی و هستی زاده یکدیگرند، مشکل و آسان مکمل یکدیگرند، بلندی و پستی به سوی یکدیگر تمایل دارند." هدف اصلی اینه که انسان در هارمونی با جهان هستی قرار داده شه و اونموقعست که مدینهی فاضله محقق میشه. همچنین لائوتزو 3 گنجینهی مهمش رو بیان میکنه: "اول رحمت است، دوم صرفهجویی است، سوم جرأت نکردن در رأس دنیا قرار گرفتن است."
در آخر مطالعهی این کتاب رو برای چگونگی زیستن، آموختن و حتی لذت بردن پیشنهاد میکنم.
📌«گفتار حاکی از حقیقت مزّین به زیبایی نیست/ گفتارِ مزّین، حقیقت نیست/ آنکه واقعاً خوب است، زیاده سخن نمیگوید/آنکه زیاده سخن میگوید، واقعاً خوب نیست/ آنکه واقعاً میداند، تظاهر به دانش وسیع نمیکند/آنکه تظاهر به دانش وسیع میکند، واقعاً نمیداند.» تائو ته چینگ-باب هشتاد و یکم.
1 ماه پیش
5بهخوان
ببینید کار من تبلیغ کتاب یا تولید محتوا برای بهخوان نیست.
ولی این کتاب ، کتابی ورای یک کتاب معمولیه .
این کتاب که کلش روی یک مفهوم متمرکز هست ، در حین مثال هایی که شاید فکر کنید تکراری یا خسته کننده هستند،
علم شما رو در زمینه مورد نظر کامل میکنه .
جدای این کتاب ، علم تائو علمی قدرتمند و ارامش بخش هست که هر انسانی برای درک زندگی ، ارامش و لذت باید
این علم رو در حداقل ترین حالت ممکن بدست بیاره
تائو بیشتر از اینکه به علم نسبت داده بشه ، به احساسات نسبت داده میشه ولی از نظر من با این که با کلمات نمیشه بصورت کلی تائو رو توضیح داد ولی تائو علم شناخت ماهیت زندگی و طبیعت هست که یا هنوز کامل نشده
، یا کاملش از ما پنهانه .«»....
2 سال پیش
5بهخوان
احساس می کنم نمی تونم چیزی درباره این کتاب بنویسم.. روحش بزرگتر از اونی بود که تواناییش رو داشته باشم...
اما همین رو بگم، که ترجمه اش فوق العاده بود.
--
دائو اما، چنین ها نیست. اگر در درون نیابیش، پذیرایش نتوانی بود. اگرش نیافته باشی، بیهوده به آب و آتش می زنی. آنچه از در درون یافت نشود، از برون بدست نیاید و فرزانه در رواج آن نکوشد. آنچه از برون حاصل آید در درون نپاید و فرزانه به نگهداریش نکوشد....