دربارهی کتاب آس و پاس های پاریس و لندنانتشارات ماهابه منتشر کرد:
این کتاب در ژانویه 1933 منتشر شده و در انتشار این کتاب برای اولین بار اریک آرتور بلر از نام مستعار جورج اوورل استفاده کرد. اوورل پس از مطالعه تهیدستان جک لندن تصمیم به زندگی در میان طبقات محروم و مهاجر در شهر های پاریس و لندن گرفت. رویدادهای زندگی آمیخته با فقر او در بهار 1928 در مسافر خانه های پاریس و اشتغالش به ظرفشویی در رستوران ها و هتل های پاریس فصل ها نخست این روایت را تشکیل می دهد. راوی در بخشهایی از زندگی در پاریس با یک افسر سابق روسی به نام بوریس همراه می شود که به سختی می گذراند و از صاحبخانه یهودیش ناراضیست. برخی به این دلیل این کتاب را یهود ستیزانه می دانند. گزارش او از لندن بیشتر شرح روزگار بی بی خانمان های انگلیسیست که در پی یافتن بستری برای خوابیدن از نوانخانه ای به نوانخانه دیگر رانده می شوند یا شب ها را به پیاده روی در خیابان می گذرانند. اورول این نوع زندگی را برای نوشتن گزارشی در اواخر سال 1927 تجربه کرده بود.
.پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
به نام او
🔹️"آس و پاس در پاریس و لندن" دومین کتابی بود که از "جورج اورول" انگلیسی میخواندم. بعد از اثر معروف "مزرعه حیوانات" .
🔸️این کتاب نه یک رمان بلکه زندگینامهای خودنوشت از اورول است که مقطع جوانی او را در برمیگیرد و اولین اثری است که از او منتشر شده. او در این کتاب سالهای جوانی خود را که در فقر و تنگدستی در دو شهر بزرگِ پاریس و لندن میگذرد، روایت میکند. روایتی با جزئیاتی دقیق و تکاندهنده او چنان لایههای زیرین جامعه در این دو شهر پیشرفته اروپایی را واکاوی میکند و به تصویر میکشد که در بعضی مواقع مخاطب در صداقت او شک میکند، یعنی واقعا چنین وضعیت رقتباری در اروپای ابتدایِ قرن بیستم وجود داشته است؟
🔸️کتاب از سی و هشت فصل کوتاه که به طور پیوسته از روزگار جوانی اورولِ آس و پاس میگوید، تشکیل شده و در هر کدام حکایتی مجزا و -باز هم عرض میکنم- تکاندهنده روایت میشود و تکههای پازل او را کامل میکند. اورول تنها در سه فصل آخر دست از روایت میکشد و به صورت مستقیم با خواننده از مقوله فقر و تنگدستی میگوید سه فصلی که اتفاقا بسیار خوش افتاده است و آدم با خودش میگوید ایکاش از این جنس مطالب در لابهلای فصول دیگر هم به چشم میخورد و تنها روایتی محض از فقر و نداری افراد نبود.
در آخر بخشی از فصل سی و شش را که به نظر من بهترین فصل کتاب است و میتوان به صورت مجزا هم آن را خواند بیآنکه داستان کتاب لو برود میآورم، قبل از آن بگویم که ترجمه کتاب هم قابل قبول و خوشخوان است:
🔹️خیابانخوابها تماسی با زنان ندارند، اول از همه به این دلیل که زنان بسیار کمی در طبقه اجتماعی آنها وجود دارند. ممکن است فکر کنید نسبت جنسیتی در میان تهیدستان باید مثل بقیه گروههای اجتماعی باشد، اما اینطور نیست؛ در واقع اینطور میتوان گفت که، پایینتر از حد مشخصی، جامعه بالکل مردانه است. این آمار را شورای شهر لندن از سرشماری شبانه سیزده فوریه هزار و نهصد و سی و یک استخراج کرده و نسبت تعداد مردان تهدیست به زنان تهیدست را نشان میدهد:
کسانی که شب را در خیابان گذارندهاند: شصت مرد، هجده زن.
در سرپناهها و ساختمانهایی که به عنوان اقامتگاههای عمومی ثبت نشدهاند: هزار و پنجاه و هفت مرد، صد و سی و هفت زن.
در سرداب کلیسای سنت مارتین این دِ فیلدز: هشتاد و هشت مرد، دوازده زن.
در لانهها و مسافرخانههای تحت نظر شورای شهر لندن: ششصد و هفتاد و چهار مرد، پانزده زن.
از همین ارقام میتوان فهمید که، در میان این طبقه، مردها حدوداً دهبرابر زنها هستند. علتش شاید این باشد که بیکاری تاثیر کمتری روی زنها دارد تا روی مردها؛ و نیز این نکته که هر زن متوسطالحالی بالاخره میتواند خودش را به یک مردی قالب کند. نتیجه اینکه خیابانخواب محکوم است به تجرد ابدی.
2 سال پیش
این کتاب چند بار به فارسی ترجمه شده و مترجم کتاب نشر ماهی بهمن دارالشفایی است. آس و پاس... خاطرات اورول است از زندگی در فرانسه و انگلستان، وقتی بسیار مفلس بود و با آدمهای فقیر و عجیب و غریب دمخور.
ماهنامهی شهر کتاب، شمارهی نهم، سال ۱۳۹۵.
3 ماه پیش
3بهخوان
این کتاب همونجوری که خود نویسنده گفته مثل یک دفتر خاطرات روزانه میمونه از زبون کسی که با جورج اورولی که همه به اون عادت داریم کاملا فرق میکنه!
با اینکه کتاب دید کاااملا متفاوتی نسبت به فقر, فقرا و عکس های همیشه شاد از شهر های پاریس و لندن میده ولی خیلی جاها مخصوصا جاهایی که در لندن از اون صحبت میشه خیلی تکراری میشه!
حرف هایی که جورج اورول میزنه مثل همیشه تامل بر انگیزن و مثل تلنگر میمونن ولی روی هم رفته کتاب خیلی خاصی نبود!
2 سال پیش
3بهخوان
نسبت به دو کتاب مزرعه حیوانات و ۱۹۸۴ ضعیف تر بود. در کل توصیفات عالی بود ولی از یه جایی به بعد داستان یکنواخت و تکراری میشه