دربارهی کتاب دفترهای شعر مدرن (2)(او براهون اشک می ریزد)جویس... از «موسیقی»ای سخن می گوید که در همه جا جاری است، در «زمین و هوا»، در کناره ی آن «رود»ی که بیدبنان آنجا با هم ملاقات می کنند؛ موسیقایی شیرین که سر از «بهشت» درمی آورد و چنگ هایی ناپیدا که نوازنده ی آن اند. به راستی چه چنگی ناپیداتر از چنگ زبان هست که آنچنان که خود جویس می گوید در «اولیس» و «شب زنده داری فینگن ها» می نوازد! جالب آن که «رود» همان خصلت پویایی را دارد که باختین درباره ی زبان از آن سخن می گوید. جویس نه از دریا که از رود (روند؟)ی سخن می گوید که بیدها (آدم ها؟) در دو سوی آن با یکدگر دیدار می کنند...پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه