دربارهی کتاب غرور و تعصب
تنها هدف خانم بنت در زندگی این بود که همسری برای دخترانش بیابد. در پایان کتاب، نقشه های او به ثمر می نشیند و سه تن از دخترانش ازدواج می کنند... .
پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
دقیقاً یادم نیست که غرور و تعصب را کِی خریدم. شاید یک زمانی در زندگی که تصمیم گرفتهبودم کتابهای فاخر بخوانم و مشغول خرید کتابهای فاخر جهان شدم که هیچ کدامشان را نخوانم. احتمالاً همان ایام بوده که با ذوق غرور و تعصب را باز کردم، چند صفحهای خواندم و بعد از شدت کسالت کنارش گذاشتم. غرور و تعصب در 20 سالگی جزو اولین مواجهههای من با رمان کلاسیک بود و گمان نمیکردم هیچوقت بتوانم تمامش کنم و این گزاره که کتابهای کلاسیک الکی معروف میشوند در ذهنم پررنگ و پررنگتر شد. (پیش از آن «بلندیهای بادگیر» را خواندهبودم و دوستش نداشتم. هنوز هم دوست ندارم)
اما بالاخره یک روز تمامش کردم، در کمال ناباوری در نتیجه اصرار بیپایان چند دانشآموز کلاس هشتم. نمیفهمیدم چرا نوجوانهای متولد دهه 80 باید از چنین کتاب کسالتباری خوششان بیاید. اما هر چه که بود مجبورم کردند کتاب را تا انتها دنبال کنم و بعد از تحمل صحنههای کشدار طولانی، میلیونها بار پیادهروی و صرف چای، هزاران مهمانی و صفحهها دیالوگ تمام نشدنی تمامش کردم. نکته تعجببرانگیز این بود که دوستش داشتم! آنقدر دوستش داشتم که بعد از آن دانه دانه سراغ باقی کتابهای جین آستین هم رفتم و امروز در آغازین روزهای 24 سالگی فقط دو تا از کتابهای او را نخواندهام که آن را هم نگه داشتهام برای روز مبادا. چون آستین دیگر زنده نمیشود و از او در این جهان فقط 6 رمان وجود دارد.
داستان مواجهه ما و آثار کلاسیک، در اینجا به طور خاص رمانهای جین آستین، ماجرای مفصل و تاحدی پیچیده است. ما آدمهای عصر تکنولوژی گاهی به نظر میرسد میلیونها سال از سکون و سکوت قرن هجدهم دور شدهایم. به همین خاطر کتابهای آن دوره برای همهمان آثاری کسالتبارند که به سختی تمامشان میکنیم. اما عجیبتر آن است که خیلیهایمان بعد از تحمل چنین کسالتی، کتاب را دوست داریم. حین خواندن کتابهای آستین ممکن است از کند پیش رفتن ماجرا خیلی حرص بخورم، اما درکنارش از این کندی لذت هم میبرم. الیزابت بنت ساعتها فرصت داشت گلدوزی کند، با خواهرش به پیادهروی برود، و تمام روز مینشست و به این فکر میکرد که نهایتاً با چه کسی ازدواج میکند. من شاید این سبک زندگی را هیچوقت برای خودم انتخاب نکنم (اگر بخواهم هم به خاطر شرایط زمانه نمیتوانم) اما از سرک کشیدن میان آن لذت میبرم. برای همین وقتی «غرور و تعصب» را میخوانم، سراغ «عقل و احساس» میروم، بعد «منسفیلد پارک» را میخوانم، بعد میان صفحات «اِما» سرک میکشم و «جین آستین» خوانی برایم تبدیل به یک تفریح میشود. گنجینهای که باید نگهش دارم تا در زمانهای خاص سراغش بروم.
بعد از خواندن همهی این آثار هنوز راز کتابهای آستین را کشف نکردهام. هنوز نمیدانم چرا میتواند این همه سال ماندگار بماند. نمیفهمم مقالاتی که میگویند او در کتابهایش نگاه انتقادی به وضعیت اجتماعی داشته دقیقاً بر چه اساس این ادعا را میکنند. اما هر چه که هست؛ شخصیتهایی که آستین خلق کرده دوستان خوب مناند که قریب به 300 سال قبل در کشوری دور از کشور من زندگی میکردند و من هم مدتی کنارشان بودهام. روابط آنها برایم عمیق و باورپذیر بوده. من توانستهام پشیمانی الیزابت از قضاوت زودهنگام را تقریباً به اندازهی خودش درک کنم، به اندازهی او از شخصیتهای فضول حرص بخورم، و مثل او فنجان چای دستم بگیرم و خالهزنکیترین بحثهای تاریخ را بکنم. از طرفی آنها با همهی بعد زمانی و مکانی بازهم شبیه ما هستند، بازهم زود قضاوت میکنند، باز هم اشتباههای فاجعهبار دارند، باز هم دست به تجربههای عجیب در جوانی میزنند. ما در کنار شخصیتهای جین آستین غریبه نیستیم، چون آنها هم مشکلاتی مثل همهی جوانهای تاریخ دارند، همان مشکلاتی که ما هم با شرایط و ضوابط عصر خودمان. درگیرش هستیم.
فارغ از همه توضیحات، همین که جین آستین میتواند من را به مکان و زمانی ببرد که هیچگاه نمیتوانم تجربهاش کنم برای خواندن کتابهایش کافی است. برای همین است که چند روز پیش «ترغیب» را از کتابخانهام بیرون کشیدم و با خودم گفتم:«وقت جین آستین خواندن است» و دوباره از سرعت و درگیری قرن 21 به سکون و سکوت قرن هجدهم پناه بردم.
3 سال پیش
4بهخوان
رمانی محبوب و ماندگار 🙃
صدای خوشِ سخنِ عشق که هیچ وقت تکراری نمیشه!
اگه هدف شما از خوندن کتاب صرفا پر کردن وقتتون باشه غرور و تعصب میتونه گزینه مناسبی باشه...
غرور و تعصب رو باید عصر جمعه خوند که متوجه گذر زمان نشی...که وقتی سرت رو از کتاب بلند کنی ببینی شب شده!
2 سال پیش
5بهخوان
این کتاب خیلی خیلی قشنگه، انقدر تصویرسازی های خوبی داره که من احساس میکردم دارم با کاراکتر ها زندگی میکنم با اینکه فرهنگ متفاوتی بود ولی میشد مثل یه فیلم تجسمش کنی. بعد هم که فیلمشو دیدم تصویر کاملی تو ذهنم شکل گرفت. داستانش گیراست و نمیشه زمین گذاشتش، ارزش چندبار خوندن رو داره به نظرم.
2 سال پیش
3بهخوان
تجربه خوندنِ آخرین کلاسیکی که مطالعه کردم انقدری مفتضح بود که تا چندسال سراغ اثار کلاسیک نرم
حالا اما با خوندنِ غرور و تعصب،کمی زخمی که بلندیهای بادگیر(آخرین کلاسیکی ک خوندم) بر پیکر روحم گذاشت ,التیام یافت.
قصه حولِ محور آدمها و روابطشونه.
چطور و چرا اینطور رفتار میکنند؟
آشنایی با حال و هوای فرهنگ انگلیسیهای مبادی آدابِ قرن ۱۷ جالب بود؛پایبندیشون به اخلاقیات و اهمیت"نزاکت" در برخورد که داشتن و نداشتنش مقسم نار و جنت ِچشم و دلِ ادمای داستانه.خط سیر داستان خیلی فراز و فروز نداره.القصه قصه چیز خاصی برای گفتن نداره اما همراهمی کردن با شخصیتها،سرسختی نشون دادنهای لیز،غرورِ و ادعای دارسی،بلاهت خانم بنت،متانت جین،شوخ طبعی اقای بنت،سفاهت و نچسبی اقای کالینز و ...در کل همراه شدن با رودِ روونِ داستان مطبوع بود.