کتاب|

عمومی|

داستان|

ایران

درباره‌ی کتاب اتفاق«دوقلوها _ نادر و شادی _ صبح زود چهارم مرداد 1322 در خانه ای ساحلی نزدیک دریا به دنیا آمدند.بچه های سالمی بودند و به سرعت رشد کردند.کنار هم می خوابیدند و با صدای موج های بلند در گوش های کوچکشان به خواب می رفتند.بزرگ تر که شدند،تا دورها،تا آنجا که آب دریا سرد و زلال می شد،شنا می کردند.با پیچ و خم دریا آشنا بودند و زبان آب را می دانستند.بدن جوانشان را به دست موج های خروشان می سپردند،چشم هایشان را زیر آب باز می کردند و به هم خیره می شدند.خسته که می شدند،روی آب دراز می کشیدند و دست هم را می گرفتند.اگر گردابی ناگهان غافلگیرشان می کرد،به هم می چسبیدند وبا هم غرق می شدند.دوقلوهای عاشق.جدایشان می کردی،می مردند.» تصویر روی جلد دوقلوها را در بدو تولد نشان می دهد.نادر چند دقیقه دیرتر از شادی به دنیا آمده و دلهره این چند لحظه تنهایی با او مانده است.شادی دستش را روی دهانش گذاشته و در گوش او پنهانی زمزمه می کند.دلم می خواست بدانم چه می گوید.احتمالا دلدازیش می دهد:«نترس من با تو هستم.»این حرفی است که بارها به نادر گفته،چه وقتی که کنارش بود و چه زمانی که از دور بود و در خواب هایش ظاهر می شد.
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
2 سال پیش
یکی از مهم‌ترین اشکالاتی که منتقدان ادبی همواره از ادبیات و داستان‌نویسی ایران می‌گیرند، این است که داستان‌های ما در سطح و ابعاد جهانی هیچ حرفی برای گفتن ندارند که اگر داشتند، ناشران خارجی دنبال کتاب‌های ما می‌آمدند و به زبان‌های مختلف ترجمه‌شان می‌کردند.اما بد نیست که بدانید در سال 1985، داستانِ «بزرگ بانوی روحِ من»از «گلی ترقی» برنده‌ی جایزه‌ی بهترین داستان سال فرانسه شد. نام گلی ترقی آنقدر در ادبیات داستانی ایران پر رنگ است که آدم خیال می‌کند لااقل15-10کتاب از او چاپ شده است. اما به کارنامه‌اش که نگاه می‌کنی، مجموعه داستان کوتاه و رمان و فیلمنامه‌اش به انگشت‌های دو دست هم نمی‌رسد. راز این خوشنامی در تعداد آثار او نیست، بلکه در قلم توانا و دلنشین اوست. در تایید قوت این قلم باید اضافه کنیم که فیلمنامه‌ی «درخت گلابی»ساخته‌ی داریوش مهرجویی، نوشته‌ی گلی ترقی است. «اتفاق»داستان زندگی دوقلوهایی است که عاشق هم هستند؛ دوقلوهایی که اگر جدایشان کنی، از غصه می‌میرند. به قلم هاله عابدین، شماره‌ی 494همشری جوان، 25بهمن93
4 ماه پیش
4بهخوان
به نظرم از بهترین رمان‌های بعد از انقلاب ایران است. رمانی سرراست، روان، پرقصه و دل‌نشین. قصه‌ای واقعی از زندگی نسل مرفه تهرانی متولد دهۀ بیست و سی. بیشتر از این‌ها باید معروف می‌شد.
کتاب های دیگر گلی ترقیمشاهده همه