کتاب|

عمومی|

داستان|

فرانسه

درباره‌ی کتاب تا در محله گم نشویانتشارات چشمه منتشر کرد: داراگان پرسید «بچه چی؟ از بچه خبر دارید؟» «هیچ خبری ندارم. خیلی وقت ها از خودم می پرسیدم چه بلایی سرش اومده... چه رفتن عجیبی...» «حتما تو یه مدرسه ثبت نامش کرده بودن...» «بله. مدرسه لافوره، خیابان بورون2، یادم می آد یه بار گلودرد داشت و من یه گواهی پزشکی برای غیبت هاش نوشتم.» «تو مدرسه لافوره، شاید بشه ردی ازش پیدا کرد...» «متاسفانه خیر. دو سال پیش، مدرسه رو خراب کردند. می دونید، یه مدرسه نقلی بود...» -از متن کتاب- ""
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
10 ماه پیش
1بهخوان
متاسفانه به شدت حوصله‌ام رو سربرد و دیگه دست و دلم به خوندنش نمیره تا اطلاع ثانوی جزو رها شده ها قرار میگیره تا ببینم چی میشه.
3 ماه پیش
2بهخوان

با نمایش این دیدگاه داستان کتاب فاش می‌شود.

کتاب شکافتن گذشته مردی پا به سن گذاشته‌ای هست که چیز زیادی از گذشته یادش نمیاد و مدتی از رابطه‌اش با انسان ها میگذره و به کل از هر فرصتی برای دوری از مکالمه با آدم ها استفاده میکنه ، ترجمه کتاب خوب بود اما کتاب کلی نقص در پایان داشت ، ابهامی که از شخصیت ها و نقششون در کتاب به وجود میاد آزار دهنده‌ هست ، مثلا شخصیت های اول کتاب که مرد را ترغیب به کنکاش گذشته میکنند بعد از نیمه دوم کتاب هیچ گفتمانی ازشون نیست و انگار ناپدید شدند . و هدف کلی مرد در ماجرا تا اواسط کتاب مشخص نیست و بعد مشخص میشود که به دنبال سرنوشت کسانی هست که در کودکی تنهایش گذاشتند همین! نیمه اول کتاب برای من جذاب بود چون خوب احساسات رو انتقال میداد ، لحظه‌ای هیجان و لحظه‌ای شرم ، اما نیمه دوم کتاب پر از ابهام و گنگی بود و پایانش هم همین بود! چی؟ چگونگی تنها گذاشته شدنش! مطالعه‌ دو روز وقت برد و کتاب خاصی نبود و ترجمه هم خوب بود . در کل باب میل من نبود . تشکر
1 سال پیش
1بهخوان
اینقدر از این کتاب‌خوشم نیومد که حتی نمیتونم براش ریویوی درست و حسابی ای بنویسم.فقط گنگ و بی سر و ته
1 سال پیش
1بهخوان
طراحی جلد این کتاب و نام نویسنده و جایزه نوبل من رو به خوندنش ترغیب کرد؛ اما متاسفانه اصلا جذاب و دوست داشتنی نبود. مشکل اول در هم ریختگی داستان بود که اصلا نمی شد فهمید شخصیت اصلی دنبال چیه دوم فاصله ای بود که داستان ایجاد کرده بود و اجازه نمیداد بهش نزدیک بشی سوم اینکه ترجمه وحشتناک و ویرایش وحشتناک تر بود به قدری که یه جمله رو باید دو یا سه بار میخوندی تا بفهمی جریان چیه. تنها یک بخش داستان رو دوست داشتم که به نام کتاب اشاره می کرد و بسیار ملموس بود. همین
کتاب های دیگر پاتریک مدیانومشاهده همه