قرمز (نمایشنامه)
4
بهخواننویسنده: جان لوگان
مترجم: فهیمه زاهدی
ناموجود
کتاب|
عمومی|
نمایشنامه|
جهان
بهخوان
آخرین انتخاب
ژان پل سارترنشر قصه باران
150,000تومان
شیشه ی شکسته
آرتور میلرنشر قطره
130,000تومان
اورفئوس و جشن عروسی برج ایفل
ژان کوکتونشر ناهید
170,000تومان
شاه لیر (آده)
ویلیام شکسپیرنشر آده
175,000تومان
شاه لیر (2 زبانه)
ویلیام شکسپیرنشر مهرانديش
420,000تومان
خسرو و شیرین
مصطفی عدلنشر تاريخ ايران
195,000تومان
قضیه رابرت اوپنهایمر
نشر خوارزمي
150,000تومان
آرت
یاسمینا رضانشر مهر نوروز
ناموجود
قرمز، سیاه و نادان
ادوارد باندنشر افراز
90,000تومان
جادوگر
تامس میدلتوننشر قطره
120,000تومان
در انتظار گودو
ساموئل بکتنشر ثالث
150,000تومان
سخن ورزی
مارگرت ادسننشر نيلوفر
75,000تومان
آدم ها
استیون کرمنشر نيماژ
140,000تومان
بانوی دریا(یی)
نشر بيدگل
305,000تومان
دیدگاه کاربران
1 سال پیش
4بهخوان
بهخوان.
در اولین مواجهه‌های روتکو با کن، استاد از پرده نقاشی که روبه‌رویشان هست می‌پرسد. شاگرد می‌گوید: «قرمز!»
استاد نقاشی برمی‌آشوبد که در نقاشی ما چیزی به نام «قرمز» نداریم؛ سرخ داریم، آتشین داریم، ارغوانی، شاتوتی، زرشکی، شرابی، گل‌بهی، جگری، مرجانی، آجری یا هر چیز دیگه‌ای داریم. گفتن «قرمز» نشانه نشناختن رنگ است، مثل مردم عامی.
کن باز حرف‌هایی غیرفنی و عوامانه می‌زند؛ قرمز مثل طلوع خورشید!
استاد برمی‌آشوبد. چه طور دستیارِ یک نقاشِ بزرگ می‌تواند چنین حرف‌هایی بزند؟
اما کن دارد از ذاتی غیر قابل انکار حرف می‌زند. از آن چیزی که «همه» درک می‌کنند. دقیقاً همین‌جاست که بخش ابتدایی داستان با نیمه‌ی انتهایی، گرهی دراماتیک می‌خورد. وقتی پای سرمایه‌داری و جنبش‌های اعتراضی به میان می‌آید، وقتی از چین و شوروی و آلمانِ نازی سخن گفته می‌شود، چیزی بیرون از روند دراماتیک قصه وارد آن نشده است، دارد از جنبش‌های بزرگ غرب حرف می‌زند علیه سرمایه‌داری، که سعی می‌کردند نمیانده «همه» باشند، چیزی که از ذات برآمده باشد.
به همین دلیل، مهم‌ترین اتفاق نمایش، همان اخراج دستیار است. استاد می‌خواهد او را از افتادن به دامی که خودش گرفتارش شده، نجات بدهد. برای این که اسیر سرمایه‌داری نشوی، قبل از هنر، باید زندگی‌ات را نجات بدهی. باید «جایی میان همه» زندگی کنی تا چیزهای ذاتیِ «همه‌فهم»، خودشان را در هنرت نشان بدهند.
این سخن، جان‌مایه حرف #تولستوی در کتاب #هنر_چیست؟ است.
گویا می‌گه: «هنر برای اینه که حقیقت فاسدمون نکنه.»
تو زندگی فقط از یه چیز می‌ترسم دوست من... یه روز سیاهی سرخی رو می‌بلعه.
3 ماه پیش
4بهخوان
بهخوان
