قیمت و خرید آنلاین کتاب دوستش داشتم اثر آنا گاوالدا |‌ بوکسل

دوستش داشتم

3.2

بهخوان

نویسنده: آنا گاوالدا

مترجم: رضا زارع

ناشر: کتاب پارس

سال انتشار:1401

جلد:شومیز

صفحات:152

شابک:9786007241233

ناموجود

پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه

رویای عشق

هاروکی موراکامینشر نون

259,000تومان

سیزده دلیل برای اینکه

جی آشرنشر آتیسا

46,000تومان

پنج خوک کوچک

آگاتا کریستینشر موسسه نگارش الکترونیک کتاب

60,000تومان

رودلف بولتمان 5

ایان هندرسننشر كتاب هرمس

98,000تومان

مارتین هایدگر (هرمس)

جان مک کوارینشر كتاب هرمس

98,000تومان

It Ends with Us

کالین هوور

200,000تومان

بایگانی کودکان گمشده

والریا لوئیسلینشر کتاب تداعی

160,000تومان

پروژه ی رزی

گریم سی. سیمسیوننشر کتابسرای تندیس

48,000تومان

268,000تومان

170,000تومان

غبرستان حیوانات خانگی

استیون کینگنشر كتاب كوله‌پشتي

315,000تومان

غرور

مایکل اریک دایسوننشر ققنوس

13,000تومان

جاسوس اول شخص

سم شپردنشر اسم

22,000تومان

من پیام رسان هستم

مارکوس زوساکنشر راه طلايي

320,000تومان

سر به روی شانه ها

هانری تروایانشر كتابسراي ميردشتي

45,000تومان

تغییر از گمنامی به شهرت (داستان زندگی مو یان)

ناموجود

530,000تومان

سی. اس. لوییسنشر كتاب هرمس

246,000تومان

شیر سیاه

الیف شفقنشر علم

125,000تومان

سوفیا پتروونا

لیدیا جوکوفسکایانشر ماهي

100,000تومان

دیدگاه کاربران

2 سال پیش

بهخوان

«همه همیشه از غم کسانی که ترک می‌شوند حرف می‌زنند اما تا به حال به درد و رنج کسانی که می‌روند، فکر کرده‌ای؟»

2 سال پیش

بهخوان

*من این ترجمه را نخوانده‌ام. حال‌وهوای کتاب در روزگار زنی پرسه می‌زند که همسرش او را ترک گفته است، به امید عشق تازه‌ای که انگار تازه یافته است. چندان در طول کتاب نمی‌خوانیم که چه شد که این شد! پر واضح بود که برای نویسنده، موشکافی علت این طلاق عاطفی، اهمیتی ندارد. ظاهر ماجرا این است که زن هنوز مرد را دوست داشته هنگام وداع! اما چه گذشته است بر این دو؟ هیچ نمی‌دانیم. نویسنده برای رسیدن به ایده‌ی خود کمی عجله دارد. عجله‌ای که در طول متن پدیدار است و توی ذوق می‌زند. در عین حال، ریتم تند کتاب و سرانجام نزدیک آن توی ذوق نمی‌زند. چه بسا رضایت‌بخش باشد. چرا که هرچه جلوتر برویم، بهتر می‌دانیم که کتاب حول ایده خود است. نه ماجرای ترک سر و همسر! ایده کتاب، ایده ترسناکی به نظر می‌رسد. اما ایده نویی نیست. به نوعی تکرار همان دمی خوش باش است که بسیار شنیده‌ایم. اما آیا فقط همین است؟ گاهی در انتهای کتاب به نظرم می‌آمد که این ایده می‌تواند پا را فراتر هم بگذارد. به گونه‌ای که خوشی‌های زیادی را قربانی سرخوشی خودت کنی. می‌ارزد؟ شاید! یک عمر زندگی از تو مانده. چه کسی می‌تواند بگوید که نه؟ هان؟ دقیقاً این همان نقطه‌ای است که من از ایده کتاب کنار می‌کشیدم و از دور می‌دیدم که... جانم می‌رود :)

2 سال پیش

بهخوان

کلیت رمان جذبم نکرد اما بعضی از جملات و دیالوگ هایش را بسیار پسندیدم. ◇ چقدر زمان لازم است تا بوی کسی را که دوست داریم، از یاد ببریم؟ چقدر باید بگذرد تا دیگر دوستش نداشته باشیم؟ کاش کسی به من ساعت شنی می داد. ◇ نشستم و سرم را بین دستهایم گرفتم. کاش می شد از تنه ام جدایش کنم و روی زمین جلو خودم بگذارمش و با لگد به دورترین نقطه ی ممکن پرتش کنم. آن قدر دور که دیگر نشود پیدایش کرد. اما حتی شوت کردن هم بلد نیستم. شک ندارم که به هدف نمی زنم. ◇ زندگی همین است. زندگی تقریبا همه ی مردم همین است. عشق بازی می کنیم، رفع و رجوعش می کنیم، بزدلی های خودمان را داریم، آن ها را مثل جانور دست آموز نوازش می کنیم، پرورش می دهیم و به آن ها وابسته می شویم. ◇ زندگی همین است دیگر. بعضی آدم ها شجاعند و بعضی با هرچیزی کنار می آیند و چه کاری راحت تر از کنار آمدن... ◇ یک پایان تلخ خیلی بهتر از تلخی بی پایان است. ◇ آفرین به ما، چون همه چیز را خاک کرده ایم؛ دوستانمان را، رویاهایمان را، عشق هایمان را و حالا نوبت خودمان رسیده! دست مریزاد رفقا! ◇ خاطره ی یک زندگی تکه تکه... هیچ، کمی زندگی، بعد دوباره هیچ، و بعدش دوباره زندگی، دست آخر هم دوباره هیچ. خلاصه مثل برق و باد گذشت. وقتی یادش می افتم حس می کنم به اندازه چشم به هم زدنی بود و بس... حتی چشم به هم زدن هم نه، از آن کوتاه تر، مثل سراب... نتوانستیم مثل همه ی آدمها زندگی کنیم. ◇ آره! من مثل بادبادکم، اگر کسی قرقره ام را نگیرد، معلوم نیست از کجا سر دربیاورم... اما جالب است... گاهی وقتها به خودم می گویم که تو آن قدر قوی هستی که نگهم داری و آن قدر باهوش هستی که بگذاری پروازم را بکنم... ◇ آنجا بود که فرو شکستم. اصلا انتظارش را نداشتم. مثل بچه ها زدم زیر گریه... من... این پسربچه می توانست پسر من باشد. من باید یادش می دادم کبوترها را چطوری دور کند. من باید پولیورش را برمی داشتم و کلاه لبه دارش را سرش می گذاشتم. من باید این کارها را می کردم.

2 سال پیش

بهخوان

فکر می کردم شاید بعد از یه شکست عاشقانه خوندنش بود که انقدر اذیتم کرد ولی بعد باز هم خوندمش و هر بار باهاش گریه کردم ... انتظار آدم ها رو عوض می کنه و تو نمی دونی کی انتخاب بهتری داره اونی که می مونه یا اونی که میره

کتاب های دیگر آنا گاوالدامشاهده همه