کتاب|

عمومی|

داستان

درباره‌ی کتاب بنویس من زن عرب نیستم (جیبی)انتشارات ماهی منتشر کرد:«شهرهای بسیاری را دیده‌ام، اما هنوز سنگ بیروت را به سینه می‌زنم. آری، بیروت و خیابان‌هایش را می‌پایم، پوشیده از زباله‌ها و آدم‌هایی که بهتر است بی‌سرشماری زندگی کنند. داستان جوانان دیروز این شهر که پیکرشان بر دوش‌ها افتاده بود مرا از هوش می‌برد. اما من... تا امروز بیروت هیچ وعده ای به من نداده است... زور این شهر بر هر وعده‌ای می‌چربد و هر که را دست‌خالی و معمولی و بی‌سلاح باشد با هیاهو و تنهایی کیفر می‌دهد. ما کمک کردیم بیروت سرپا بماند. ماندن کار بیروت است، چون ما را خوب نمی‌شناسد، مایی که شکست‌ها شیره‌ی جانمان را کشیده‌اند.»درون‌مایه‌ی اصلی داستان‌های این کتاب مسائل زنانه است: زندگی تهی از ارزش‌های انسانی زن عرب، به رسمیت نشناختن حق مادری، قتل‌های ناموسی و مسئله‌ی طلاق. درباره این کتاب بیشتر بخوانید
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
2 سال پیش
3بهخوان
شناخت ادبیات و زنان نویسنده عرب، فارغ از ارزش‌های روایی و داستانی از این جهت برای خواننده ایرانی می‌تواند مهم باشد که راوی تناقض‌ها و درگیری بین بافت سنتی و مدرن است و این تلاش برای یافتن صدای و جای خود بی‌شباهت به روزگار ما در این جغرافیا نیست. بعضی از داستان‌های مجموعه چنان ارزش ادبی نداشتند و در کلیشه‌ها و روایت‌های کهنه جا مانده بودند اما چنین مجم‌عه‌هایی به لحاظ آشنایی مخاطب ایرانی با فضای داستان‌نویسی زنان عرب می‌تواند ارزشمند باشد. کاش ترجمه آثار به روزتر و جدیدتری از نویسندگان عرب ببینیم و بخونیم.
5 ماه پیش
4.5بهخوان
داستان‌های خاورمیانه جور دیگری می‌چسبند. می‌توانی آن‌ها را با پوست و استخوان بفهمی.
2 سال پیش
3بهخوان
چیزی که من رو مشتاق کرد، خوندن داستان هایی از نویسنده های زن عرب زبانه. به شخصه از ادبیات عرب و فارسی زبانان غیر ایرانی چیز زیادی نمیدونم و برای همین اومدم سراغ این کتاب‌.به طور کلی در سطح متوسطی قرار میگیره ولی من رو ناامید نکرد چون الان میتونم بگم من یه داستان از عراق و کویت(حتی)خوندم! نزدیک بودن ریشه های فرهنگی جامعه ی عرب با خودمون باعث همذات پنداری بیشتری میشه و این قضیه رو جالب میکنه و خواننده از کتاب لذت بیشتری میبره.امیدوارم یه مجموعه‌ی اینچنینی از نویسنده های افغان و تاجیک و پاکستانی هم چاپ بشه یا اگر چاپ شده و من نمیدونم،به دستم برسه. نوشتن زنان توی شرایط پیچیده ی اقتصادی و سیاسی و فرهنگی برای بعضی جوامع واقعا تابو به حساب میاد و در این کتاب هم میبینیم که کلمه وسیله‌ ی خوبی برای بیان سرکوبها و نادیده‌گرفتن هاست. نباید توقع داشته باشین یا این کتاب رو با نمونه های اروپایی مقایسه کنین...کتاب رو با شرایط فرهنگی این زنان مقایسه کنید.
10 ماه پیش
3بهخوان
📚 مانیفست زنانِ نویسنده عرب 🌀 مجموعه ‌داستان «بنویس من زنِ عرب نیستم» هم‌زمان با پررنگ‌شدن برخی مسائل اجتماعی مربوط به زنان روانه بازار نشر شد و توانست نظر بسیاری از مخاطبان را به خودش جلب کند. البته این هم‌زمانی نشر که متناسب با مسائل روز جامعه و مطرح‌شدن مشکلات زنان در جوامع خاورمیانه بود، به‌تنهایی عامل دیده‌شدن این کتاب نیست و دلایل دیگری نیز در موفقیت کتاب دخیل‌اند. 🌀 در این مجموعه مخاطبان علاوه بر خواندن داستان‌هایی از نویسندگانی نام‌آشنا چون غاده‌السمان یا هدی برکات، با نویسندگان کمترشناخته‌شده‌ای از کشورهایی همچون کویت، قطر، عراق، مصر، سوریه، تونس و... نیز آشنا می‌شود. مترجم در مقدمه کتاب به این نکته نیز اشاره کرده است که برخی از داستان‌ها در گونه ادبیات مهاجرت نیز جای می‌گیرند، زیرا نویسنده در این داستان‌ها از وضعیت مهاجرانی گفته است که به‌سبب جنگ داخلی لبنان، بیروت را به مقصد کشورهایی همچون فرانسه یا آفریقا ترک گفته‌اند و به‌عنوان یک زنِ مهاجر عرب‌زبان در جایی غیر از وطن خودشان، با مشکلات و مسائل زنان، دست و پنجه نرم می‌کنند. 🌀 اگر بخواهیم برای مجموعه داستان‌های این‌چنینی که داستان‌های آنها از کتاب‌های چندین نویسنده گردآوری شده است، ویژگی مورد توجهی ذکر کنیم، می‌توانیم مدعی باشیم که چنین مجموعه‌هایی علاوه بر آشناکردن مخاطب با یک جریان فکری یا ادبی خاص، مخاطب را با چندین جهان‌بینی و داستان‌پردازی آشنا می‌کند. از آنجا که ابتدای هر داستان، شرح مختصری هم از فعالیت‌های ادبی و نام آثار هر نویسنده آمده است، مخاطب را در پیداکردن مسیر مطالعاتی‌اش کمک می‌کند. کافی‌ست مخاطب علاقه‌مند به ادبیات عرب و مسائل حوزه زنان، از قلم و محتوای داستانی هر کدام از نویسندگان مجموعه لذت ببرد. بعد به‌راحتی می‌تواند آثار او را برای درک بهتر هنر نویسندگی او به‌طور جداگانه و در فراغت بیشتر بخواند...
کتاب های دیگر جمعی از نویسندگانمشاهده همه