کتاب|

عمومی|

داستان|

روس

درباره‌ی کتاب تاوانانتشارات کوله پشتی منتشر کرد: تاوان سومین اثر بلند میناتو کانائه، نویسنده ی ممتاز و مردمی ژاپن امروز و همین طور خالق اثر اعترافات است که جوایز ادبی بسیاری را کسب کرده است و در آسمان ادبیات ژاپن همچون ستاره‌ای همواره می درخشد. تاوان نیز همچون کارهای دیگر میناتو کانائه تبدیل به اثری سینمایی شده و با مخاطبین بیشماری در سرتاسر جهان ارتباط برقرار کرده است. ویژگی آثار میناتو کانائه شخصیت پردازی بی نظیر و روانشناسی عمیق شخصیتهای داستان و همینطور ترسیم هنرمندانه ی جامعه ی امروز و مشکلات و تناقضات آن است. بی مسئولیتی آدم هایی که به دیگران اهمیت نمیدهند، چقدر زندگی در این دنیا را سخت کرده است. نمی شود به گذشته بازگشت و اشتباهات را اصلاح کرد . پس باید تاوان داد… تاوان داستان پدر و مادرهایی است که محبت به فرزندانشان را جدی نمیگیرند … داستان مادر امیلی است که کینه و خشم دختر به قتل رسیده اش را بر سر چهار همبازیانش خالی میکند. داستان چهار دختر است که پس از گذشت پانزده سال همچنان سایه ی سنگین قاتل و نیز مادر دوستشان ،امیلی را حس میکنند و در بند ترسها، گذشته ای تاریک و تاوانی که باید بدهند، گرفتار مانده اند… آیا خون با خون پاک میشود؟
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
2 سال پیش
3بهخوان
یک دختر ده ساله به نام امیلی، در حالی که با چهار نفر از دوستانش مشغول بازی بوده، مورد تجاوز قرار می گیره و کشته میشه. علی رغم وجود شاهد، هیچ کدوم از دخترها چهره مرد قاتل رو به یاد نمیارن و تحقیقات پلیس هم به جایی نمی رسه. دخترها احساسات مختلفی نسبت به این اتفاق دارن: ترس، احساس مسئولیت و ... اما اوضاع وقتی بدتر میشه که مادر امیلی که از این اتفاق به هم ریخته، اون ها رو قاتل خطاب می کنه و ازشون می خواد جبران کنن، وگرنه ازشون انتقام سختی می گیره. همین باعث میشه دخترها کماکان در بند و اسیر این اتفاق باقی بمونن. کتاب پنج فصل داره و در هر فصل دخترها و مادر امیلی، اون حادثه و وقایعی رو که تا پونزده سال بعدش اتفاق افتادن، به صورت اول شخص روایت می کنن. و اما مشکلاتش: اول اینکه احتمال وقوع بعضی برخوردها و اتفاقات قصه، از نظر من خیلی خیلی کم بود. در واقع بعضی چیزها خیلی تصادفی بودن و به نظرم ضعف داستان پردازی داشت. دوم اینکه تمام مردهای قصه، که ده نفر هم نمی شدن، متجاوز، منحرف، ضعیف و ترسو، یا خائن بودن و از این نظر، ضعف شخصیت پردازی داشت. ترجمه هم گرچه خوب بود، اما نیاز به ویرایش داشت. فصل اول چند جمله ی ناقص داشت و غلط های املایی هم فراوون بودن. اما من از کتاب خوشم اومد، فقط به این دلیل که کنش ها و واکنش های شرق دوری ها و مخصوصا ژاپنی ها، روابط خانوادگی و اجتماعی شون و احساساتشون برام عجیب و جالبه. از این نظر که اصلا برام قابل درک نیستن. نمی دونم چطور به اینجا رسیدن و چرا انقدر با بقیه فرق دارن. ملاحظات خاص شون در بعضی مسائل، بی رحمی شون در مسائل دیگه، خودمحوری شون و تناقضی که با از خودگذشتی و احساس مسئولیت معمولشون داره، دوستی ها و تنهایی هاشون، همشون برای عجیبه. برای همین از خوندن در موردشون لذت می برم.
2 سال پیش
5بهخوان
کتابی فوق‌العاده خواندنی پنج دختر ده ساله در حیاط مدرسه دور هم جمع میشوند تا ‌والیبال بازی کنند طی حادثه ای یکی از دختر ها کشته میشود ، مادر مقتول چهار دختر دیگر را مقصر میداند و میخواهد که انها تاوان بدهند و سایه این قتل تا سال های بعد روی زندگی چهار نفر دیگر باقی میماند . هر یک از بخش های کتاب از زبان یکی از دختر ها روایت میشود. شخصیت های نوجوان این کتاب قربانی حرفهای نسنجیده و بی مسئولیتی بزرگترهای خود میشوند .
1 سال پیش
4بهخوان
برای منی که علاقه وافری دارم به تحلیل شخصیت های زن یک داستان، کتاب محشری بود! بجز امیلی مقتول و مفعول و محروم، ۵ شخصیت زن با لایه های روانشناسی_هرچند سطحی_خلق شده بودند، که هرکدوم نماینده یک ترومای روانی بودند.البته ژانر وحشت-جنایی، از روانشناسی پر رنگ تر بود . خوندنش بشدت توصیه میشه، برای اونایی که زیر کتابای جورج اورول و چرنوبیلی،دم از بیهوده بودن انقلاب های ایدئولوژیک میزنن، تا آینده تاریک و دهشتناک و متعفن ، و جامعه ی رو به زوال انقلاب های صنعتی بی ایدئولوژی رو ( در نمونه تمام عیارش یعنی ژاپن) به تماشا بشینن!
1 سال پیش
3بهخوان

با نمایش این دیدگاه داستان کتاب فاش می‌شود.

داستان راجع به چهار دختره که توی بچگی یکی از دوست هاشون مورد تجاوز قرار میگیره و بعد به قتل میرسه ،هر فصل از زبون یکیشون روایت میشه و ما میبینیم چطور اون اتفاق روی زندگی و آینده تک تکشون تاثیر میذاره. چیزی که راجع بهش دوست داشتم پرداختن به تک تک شخصیت ها بود و این که میشد داستان رو از زبون هرکدومشون شنید ،مورد بعدی بی توجهی خانواده ها به بچه ها بود،تبعیضی که گاها والدین بین بچه ها قائل میشه یا آموزش ندادن جزئی ترین مسائلی که هر بچه ای باید یاد بگیره،نه گفتن ،اعتماد نکردن به غریبه ها،اعتماد به نفس اطلاعاتی‌راجع به بدنشون و تجاوز .... این کتاب به‌نظرم بیشتر از اینکه جنایی باشه روان شناسی بود،اطلاعات زیادی از ماجرای تجاوز و‌ قتل تا صفحه های آخر کتاب بهمون نمیده و بیشتر به همون مسائل عقده های کودکی و تروما هایی که روی زندگی هر فرد تاثیر گذاشته،پرداخته بود.حتی آخرش هم با اینکه قاتل پیدا شد اما نویسنده چیز زیادی از انگیزه اش یا جزئیاتش نگفت. قلم نویسنده به نظرم خیلی معمولی بود،اواسط کتاب دیگه داشت خسته کننده میشد تا اینکه به فصل آخر رسید و حقیقتا منتظر چیز بیشتری بودم ،مثل همین که خب اصلا انگیزه قاتل چی‌بود،چرا یهو بعد اون همه سال دست به اینکار زد،یا واکنش‌ مادر امیلی وقتی فهمید قاتل دخترش کی‌بوده به نظرم خیلی معمولی بود . در کل ایده کتاب و ماجراش قشنگ بود اما به نظرم خیلی جای بهتر شدن داشت .