کتاب|

عمومی|

داستان|

فرانسه

درباره‌ی کتاب ابله محلهانتشارات آشیان منتشر کرد: وقتی آدم کسی را دوست نداشته باشد، نه در این سوی زندگی و نه در آن سو اهمیتی ندارد نمی تواند او را ببیند. وقتی آدم کسی را دوست دارد، همیشه چیزی برای گفتن یا نوشتن به او پیدا می کند، تا آخر عمر. این یک قانون قدیمی دنیاست، قانونی نامکتوب : هرکسی که چیزی بیشتر دارد ، درهمان لحظه چیزی هم کمتر دارد. هیچ چیز دوام ندارد . هیچ چیز تا ابد باقی نمی ماند و خوشبختی آلبن هم به خصوص به این دلیل کم دوام تر است که مسری شده . در جایی که فقط یک دیوانه وجود دارد ، همه مطکئن اند که دیوانه نیستند. خوشبختی واقعی وعده خرید یا بستن قرارداد نیست . خوشبختی واقعی این است : یک چهره ناشناس و اینکه گفته ها چگونه کم کم آن چهره را روشن می کنند، آشنا صمیمی شکوهمند ناب و خالص.
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
4 ماه پیش
5بهخوان
بوبن از اون آدمای عجیب بود افسوس که دیگه نیست تا بنویسه _زاویه دید عجیبش .... _نمیتونم موقع خواندنش لبخند نزنم. _هروقت که می‌خوام حالم خوب بشه بین این روزای خسته کننده زندگی قطعا بوبن میخونم.
1 سال پیش
4بهخوان
اولین کتابی بود که از بوبن خوندم و فهمیدم با نویسنده ای عارف مسلک طرفم
1 سال پیش
ژه، یا ابله محله وقتی ذهن نویسنده میتونه سادگی خودش رو حفظ کنه و زندگی رو با دیدی متفاوت از انسان های درگیر مادیات ببینه، زندگی گاها تلخی هایی داره، مثل تصادف در اثر سورتمه سواری، مثل آسیب مغزی جدی، و همون قدر مهم، مثل فراموش کردن دوست داشتن طبیعت، مثل فراموش کردن اینکه آدم ها فقط نیاز به خانه بزرگ، استخر و جکوزی داخل خانه ندارن، شاید گاهی نیاز داشته باشن شاخه های یه درخت از پنجره بیاد داخل خونه شون، شاید گاهی نیاز باشه فقط به دلیل سردرد، با اعلام صادقانه اش سر کار نرن، دوستش داشتم، یکی از رمان هایی که چون صوتی گوش دادم نتونستم یادداشت برداری ازش داشته باشم.
2 سال پیش
5بهخوان
کتاب جالبی با توصیف ها و حقیقت ها باگفتار متفاوت
کتاب های دیگر کریستین بوبنمشاهده همه