کتاب|

عمومی|

زندگینامه و سفرنامه|

سفرنامه

درباره‌ی کتاب چای نعناانتشارات مثلث منتشر کرد:مراکش دروازه آفریقاست و نزدیکترین کشور آفریقایی به اروپا، مراکش زمانی مرا وسوسه کرد که در جنوب اسپانیا فیلم می ساختم و وقتی درکوچه پس کوچه های گرانادا قدم میزدم،احساسی از خویشاوندی با مردم آن منطقه داشتم.ایرانی ها مراکش را چندان نمی شناسند.در همه ی این سال ها مراکش جزو کشورهایی بوده که ایرانی ها کمتر به آنجا رفت وآمد داشته اند. حتی تا همین چند سال پیش هم ویزایی برای رفت وآمد صادر نمی شد.ریشه ی اختلافها شاید به سال های اول انقلاب برگردد؛زمانی که ملک حسن،پادشاه مراکش، محمدرضاپهلوی را پس از سقوطش در تهران در رباط پناه داد.از همان موقع بود که ملک حسین،پادشاه اردن،و انور سادات،رییس جمهور مصر،رفت توی لیست سیاه و 35 سال طول کشید تا فراموشی تاریخ به داد برقراری ارتباط مجدد بین مردم دو کشور برسد.
پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه
دیدگاه کاربران
2 سال پیش
کسی که کتاب میخواند (مخصوصا سفرنامه) هزاران زندگی را قبل از مرگش زندگی میکند.
2 سال پیش
4بهخوان
سفرنامه مراکش هم مثل سفرنامه کوبا که از ضابطیان خواندم خوب و روان و دلنشین بود. حس و حال شهر ها و مکانها را خوب منتقل میکرد.
2 سال پیش
2بهخوان
تعریف سفرنامه‌های منصور ضابطیان رو زیاد شنیده بودم و فکر میکردم خیلی خوشم بیاد. ولی اونقدر که فکر می‌کردم جذاب نبود. بعضی اطلاعاتش جالب بودن مثل اینکه مراکش اسم کشور نیست و اسم یکی از شهرهای بزرگشونه، بعضی اتفاقا و کاراش جالب بود مثل اینکه گشته بود خبرنگاری که فلان قدر سال قبل درباره یه کافه توی یه شهر مراکش نوشته بود رو پیدا کرده بود و باهاش ارتباط گرفته بود، ولی به عنوان یک ماجرای منسجم، یه چیزی که از کلیتش بشه برداشت خاص و ماندگاری داشت چیزی به من نداد. شاید اگه انگیزه قوی‌تری از این سفر داشت یا به دنبال جواب سوالی می‌رفت برام جذاب‌تر بود. البته کسی که پول و امکان سفر رو داره حق داره بی‌ هیچ انگیزه خاصی به همه جا سفر کنه و خوش بگذرونه. تو رو سننه قربونت برم:)
2 سال پیش
5بهخوان
مراکش یکی از جاهایی که خیلی دوست دارم برم. زیبا و اصیل به نظرم این از همه کتابهای آقای ضابطیان قشنگتر بود. به لطف عکس های زیبای کتاب از خواندنش لذت بردم فقط حیف که رنگی نبودند.
کتاب های دیگر منصور ضابطیانمشاهده همه