از جمله کتاباییه که فقط و فقط بخاطر ایدهی اصلی داستان معروف شده. دختری که دوستپسر خودشو از دست میده، ولی وقتی به موبایلش زنگ میزنه، گوشی رو برمیداره. همین باعث معروف شدنش شده، وگرنه پیرنگ و فراز و فرود خاصی نداشت. شبیه یه دفتر خاطراته. نمیتونم بگم ارزش خوندن داره یا نه، چون سلیقهها متفاوته. ولی اینم نمیشه گفت که بهترین کتاب عاشقانهست. ترجمهی نشر مجازی یه کم سانسور داشت. (در واقع، چندجا تو داستان دست برده بودن) ولی باز هم حس اینو نمیداد که آدم جایی از ماجرا رو از دست داده.
3 ماه پیش
1بهخوان
ما دو قسمت از یک آهنگ بودیم...
او موسیقی بود و من کلام.
3 ماه پیش
2.5بهخوان
به نظرم یکم اولش و یکم وسطاش خوب بود. ایده خوبی بود ولی متاسفانه نویسنده از راه درستی ننوشتش و به نظرم پایان ابکی و مسخره ای داشت
2 ماه پیش
خیلی مسخره بود اصلا نتونستمباهاش وفق بگیرم چه برسه گریه...