کتاب|
عمومی|
نمایشنامه|
جهان
دیدگاه کاربران
2 ماه پیش
3.5بهخوان
این اولین نمایشنامهای بود که خوندم -برای همین هم مطمئن نیستم چطور نقدش کنم!
قبل از خوندنش، تصور میکردم خوندنِ نمایشنامهها چندان کارِ آسونی نیست اما بر خلافِ تصورم، خیلی سریع تونستم پیش ببرمش. بااینحال بهنظرم بین نمایشنامه و داستان تفاوتهای عمدهای وجود داره. مهمترینشون هم اینه که نمایشنامه روندِ خیلی تندتری داره و حوادث بهسرعت رخ میدن و در کل جزئیات کمتری رو در اختیار خواننده قرار میده (یا شاید دستکم این نمایشنامه اینطور بود.)
یکجاهایی بهنظرم گیجکننده میاومد. تعداد شخصیتها خیلی زیاد بود و بیمقدمه و ناگهانی وارد صحنه میشدن و بهخصوص وقتی چند شخصیت مختلف همزمان صحبت میکردن، گیجکنندهتر هم میشد.
من ماجرای کلیش رو دوست داشتم و بهنظرم جالب بود. بهخاطر ماهیت دراماتیکش، به اندازهی داستانهای جنگی «واقعگرا» نبود. ولی با این وجود، تونسته بود حالوهوای جنگ رو به شکلی نمادین به تصویر بکشه: گرسنگی فراگیر، بیرحمی و خشونت، تهمت و بیاعتمادی، باورهای خرافی، بچههای بیوالد سرگردان...
هرچقدر ماجرا پیش میرفت، عناصر غیرعادی و عجیبوغریبتری اضافه میشدن و توی صحنهی غیرمنتظرهی پایانی، به اوج خودش رسید! و در کل فکر میکنم هر کسی بتونه برداشت و تفسیر شخصیِ خودش رو از این نمایشنامه داشته باشه.
1 سال پیش
بهخوان
3 ماه پیش
بهخوان