قیمت و خرید آنلاین کتاب شماره صفر اثر اومبرتو اکو |‌ بوکسل

کتاب|

عمومی|

داستان|

ایتالیا

شماره صفر

بهخوان

نویسنده: اومبرتو اکو

مترجم: رضا علیزاده

ناشر: روزنه

سال انتشار:1398

جلد:شومیز

قطع:پالتویی

صفحات:236

شابک:9789643346843

قیمت:

100,000 تومان

‍

درباره‌ی کتاب شماره صفر قصه‌ی کتاب دو تاریخ را پوشش می دهد: اول سال 1945، روزهای پایانی جنگ جهانی دوم، مکان، دریاچه‌ی کومو. موسولینی و معشوقهاش به دست عدهای از پارتیزانهای محلی دستگیر و تیرباران میشوند. اوضاع و احوال مرگ «ایل دوچه» مناقشه برانگیز است. دوم سال 1992، میلان، کولونا نویسندهی روزنامههای زرد که با دستمزدی وسوسه برانگیز برای نوشتن یک کتاب به اسم دیگری استخدام شده. داستان حول و حوش روزنامهای نوپا میگردد که صاحب امتیازش از غولهای مهم رسانهای است. کولونا از تئوری یکی از همکاران خبردار میشود که اعتقاد دارد بدل موسولینی را در سال 1945 به جای او اعدام کردهاند و این بخشی از توطئهای گستردهتر بوده. همه عناصر در این کتاب جمع شده: شیادان رسانهای، سازمان سیا، پنتاگون، اخاذی، عشق، حرفهای خاله زنکی، قتل. برخورد نیروهایی که ایتالیا را از جنگ جهانی دوم به بعد، یعنی از زمان موسولینی تا برلوسکونی شکل داده.

پیشنهادهای دیگر از همین دسته‌بندیمشاهده همه

The Baron in the Trees

نشر معیار علم

190,000تومان

ابریشم

الساندرو باریکونشر آوا نوشت

190,000تومان

نووه چنتو (افسانه 1900)

الساندرو باریکونشر انتشارات نیلوفر

65,000تومان

خانه لب دريا

ناتاليا گينزبورگنشر آوا نوشت

95,000تومان

يك مرد

اوريانا فالاچينشر دارينوش

300,000تومان

داستان يك نام جديد

النا فرانتهنشر آوند دانش

179,000تومان

آنان كه مي‌روند و آنان كه مي‌مانند

النا فرانتهنشر لگا

208,000تومان

شهر و خانه

ناتاليا گينزبورگنشر كتاب هرمس

128,000تومان

دنياي كوچك دن كاميلو

جوواني گوارسكينشر آوند دانش

10,000تومان

عروسك فرنگي

آلبا دسس پدسنشر ققنوس

25,000تومان

نان و شراب (اميركبير)

اينياتسيو سيلونهنشر اميركبير

380,000تومان

شماره صفر

اومبرتو اكونشر روزنه

100,000تومان

زن ستيزي

طاهرنوكندهنشر آوا نوشت

70,000تومان

نووه چنتو (افسانه 1900)

الساندرو باريكونشر دوستان (كتاب گزيده)

65,000تومان

شهرهای ناپیدا (شهرهای نامرئی)

ایتالو کالوینونشر کتاب خورشید

120,000تومان

نامه به كودكي كه هرگز زاده نشد...

اوريانا فالاچينشر نگاه

120,000تومان

بيابان تاتارها (ماهي)

دينو بوتزاتينشر ماهی

155,000تومان

نان و شراب

اینیاتسیو سیلونهنشر زرين (نگارستان كتاب)

280,000تومان

خمره [نمایشنامه]

لوئیجی پیراندلونشر نيلا

30,000تومان

نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

اوریانا فالاچینشر آموت

81,000تومان

دیدگاه کاربران

2 سال پیش

بهخوان

داستان در اسارت حقیقت و دروغ، نگاهی به «شماره‌ی صفر» اکو مسعود بُربُر گاهی یک پرسش ساده که احتمالا می‌شد با ساده‌ترین پاسخ از ذهنمان پاک شود ما را به قصه‌پردازی و توطئه‌بافی‌های شگفت‌انگیز و خیالبافانه‌ای می‌کشاند. راوی داستان اومبرتو اکو در آخرین اثرش «شماره‌ی صفر»، روزنامه‌نگار جوانی است که صبح متوجه شده آب خانه قطع است و به یاری همسایه می‌فهمد فلکه اصلی آب بسته بوده است. در حالی که شب گذشته همراه قرص خوابش لیوانی آب خورده پس دیشب آب باز بوده و او فلکه را نبسته است، پس چه کسی از نیمه‌شب دیشب تا صبح امروز وارد خانه‌ی او شده و فلکه‌ی آب را بسته و چرا؟ داستان از همین پرسش ساده آغاز می‌شود و ما را به کلاف پیچیده و وحشتناکی از توطئه‌های بزرگ جهانی در طول تاریخ می‌کشاند که بسیاری از حقایق کاملا بدیهی و پیشتر پذیرفته‌ی تاریخ قرن بیستم را نیز به چالش می‌کشد. بازیگوشی همیشگی اکو در این اثر هم هست، نظریه‌پردازی‌های (اغلب اما نه همیشه) جذاب او هم هست، اما به گمانم دیگر از آن قدرت داستانی همیشگی او خبری نیست. اکو در بسیاری از رمان‌هایش به این باور که هر متن/رویداد/روایتی را می‌توان به بی‌شمار حالت مختلف تاویل کرد تاکید داشته اما برای این نظریه‌پردازی همواره داستانی قدرتمند با جهان‌های داستانی متنوع شگفت‌انگیز آفریده و از خلال این داستان جذاب و خیال‌انگیز بوده که خواننده می‌توانسته باورهای اکو را لایه‌برداری کند. اما در شماره‌ی صفر به نظر می‌رسد اکو برخلاف نظر همیشگی‌اش که «هیچ معنایی را نمی‌توان معنای واقعی یک متن دانست»، یک روایت را به اصرار و مکررا به مخاطب تحمیل می‌کند، و بدتر از این، داستان تنها زائده‌ای است دست‌و‌پا شده برای آن که اکو نظریاتش را به عنوان یک متفکر حالا پسامدرن (چه حیف) به مخاطب حقنه کند و در روایتی یکسویه و گاه حتی ایدئولوژیک او را به بازی بگیرد: «… پدرم من را عادت داده است که هیچ گاه خبرها را حقیقت مطلق ندانم. روزنامه‌ها دروغ می‌گویند، تاریخ‌نگاران دروغ می‌گویند، امروز هم تلویزیون دروغ می‌گوید… دیگر به هیچ چیز اعتماد ندارم. آیا آمریکایی‌ها واقعاً به ماه رفته‌اند؟ آیا جنگ خلیج فارس واقعاً اتفاق افتاده است یا تنها بخشی از بایگانی‌های قدیمی را نشانمان داده‌اند؟ ما در میان دروغ زندگی می‌کنیم و اگر بدانی که به تو دروغ می‌گویند، مجبوری در شک و تردید به‌سر ببری. من مشکوکم، همیشه مشکوکم…» یادمان نرود که در داستان اساساً مساله‌ی صدق و کذب موضوعیت ندارد و روایت داستانی از این سنجه بیرون است. بنابراین می‌شد نهایتا این نظرات یک شخصیت داستانی باشد اما اکو نه تنها بر درستی این روایت در پایان کار تاکید دارد که حتی در گفتگو با خبرنگار مجلۀ نوول ابسرواتور، نظر خود را نیز چنین می‌گوید: «در حقیقت ما در معرض خطر کثرت اطلاعات قرار گرفته‌ایم. … این فجیع است. افراط در اطلاعات معادل پارازیت است. در کشورهای ما، قدرت‌های سیاسی این را خوب فهمیده‌اند. دیگر نه با حراست و حذف اطلاعات، بلکه با افراط در آن است که سانسور می‌کنند: امروزه برای خراب کردن یک خبر، کافی است خبر دیگری به دنبال آن بفرستند. آنچه در طول جنگ خلیج فارس رخ داد مثال بسیار خوبی است…» واقعیت آن است که به عنوان یک دوست‌دار آثار اومبرتو اکو (از نام گل سرخ گرفته تا بائودولینو) این اثر جذابیت درخوری برایم نداشت (اگر نگویم ناامیدم کرد). با این همه با در نظر داشتن این که «شماره‌ی صفر» رمانی بسیار کوتاه است، قطعا خواندنش می‌تواند جذابیت‌ها و ساعات خوشی را برای خواننده فراهم کند، اگر نام نویسنده و پیشینه سترگ داستان‌نویسی‌اش را در نظر نگیریم. پ.ن. ترجمه‌ی رضا علیزاده در مقایسه با ترجمه‌ی نارسای مجتبی پردل و علی باش (از زبان اصلی یعنی ایتالیایی) علیرغم آن که از زبان واسط انجام شده اما بسیار روان‌تر و رساتر است.

2 سال پیش

بهخوان

من ایده کتاب را دوست داشتم فکر کنید می خواهید روزنامه بنویسید در تاریخ 20 تیر 98 برای تاریخ 20 خرداد 98

1 سال پیش

و در آخر حقیقت آزادت خواهد کرد....

11 ماه پیش

بهخوان

خواندن و پیش رفتن در آثار داستانی (و حتی غیر داستانی) اومبرتو اکو مثل باز کردن در یک صندوقچه قدیمی است. یک صندوقچه اسرار آمیز و جذاب که وسوسه کنجکاوی در محتوای آن آدم را زود تسلیم می کند، صندوق را باز می‌کند و گیر می‌افتاد در حجم و گستردگی و پراکندگی محتویات آن. چیزهایی می‌بینی که رویشان خاک گرفته، فکر می کنی قدیمی هستند و ارزشمند اما فقط وسائلی خاکی و کثیفند و البته آن بین چیزهایی واقعا ارزشمند پیدا میکنی. شماره صفر از یک جایی شروع می‌کند که نمی‌دانی کجاست فقط دلت می‌خواهد بروی جلو، این صندوقچه را بجوری، و بعد که خسته شدی و البته اقناع از کنکاش، درش را ببندی. بهرحال طی کردن این مسیر جذاب است. من قبلا خود کتاب را با ترجمه سیروس شاملو خوانده بودم، البته نیمه تمام چند صفحه رد می‌کردم و... ولی حالا با ترجمه رضا علیزاده و به طور صوتی گوش دادم که واقعا تفاوت جدی در نوع ترجمه و سبک نگارش با شامل داشت. و به مراتب بهتر و روانتر و اصیل‌تر بود. همین.

کتاب های دیگر اومبرتو اکومشاهده همه