دربارهی کتاب در جست و جوی زمان از دست رفتهكلیت در جستجوی زمان از دست رفته ساختاری مثل ساختار خواب دارد. راوی این رمان گذشتهای فراموششده را به یاد میآورد. اما این گذشته تكهتكه زنده میشود و در ذهن او شكل میگیرد، بدون آن ترتیب زمانیای كه قبلا با یكدیگر داشتهاند. یعنی در واقع نحوه به یاد آمدن آنها از همان قانونی پیروی میكند كه بر حوادث و صحنههای خواب حاكم است. صحنهها و حوادث خواب هم، كه عمدتا خاطراتی از عالم بیداری هستند، آن تقدم و تاخر قبلی خود را از دست میدهند. در عالم خواب فقط شباهتهای كوچك حاكمیت دارند. گاهی كه در خواب صحنهای را میبینیم كه شباهت كوچكی با یك صحنه دیگر دارد، به علت همین شباهت كوچك، این صحنه دوم را هم در دنبال آن میبینیم. خاطرات راوی رمان پروست هم بر اساس همین شباهتهای كوچك در ذهن او زنده میشوند. برای همین است كه بعد از خواندن كامل آن احساس خواهی كرد كه یك «خواب» بزرگ را خواندهای.پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
سخیف به معنای واقعیِ کلمه..🤢🤦♀️
خود رمان اصلی که چندین جلد هستش رو نخوندم اما این بازنویسی که برای تئاتر بصورت کتاب هم دراومده حسابی حال بهم زن و کنف کننده بود...
جدا سواله برام چطور مجوز چاپ و ترجمه گرفته😕🤕!؟!