دربارهی کتاب چهار صندوق"چهار صندوق" نمایش نامه ای است به قلم "بهرام بیضایی"، که در آن چهار فرد با چهار رنگ نمادین، مترسکی برای محافظت از خود در برابر خطرهای محتمل علم می کنند، اما نمی دانند که مترسک خود قرار است آفت جان آن ها شود. مترسکی که برای حفاظت از آن ها در برابر خطرات ساخته شده بود و به دست خودشان، به سلاح مجهز شده بود، کنترل همه چیز را به دست گرفته و حتی بر سازندگان خود مسلط می شود. طوری که آن ها را مجبور می کند "چهار صندوق" برای خود بسازند و در آنجا زندانی شوند. اما مگر چقدر می توان در زندان زیست و دم بر نیاورد؟ سرخ، سبز، زرد و سیاه، خسته از زندان هایشان تصمیم می گیرند "چهار صندوق" را بشکنند، اما باید دید که آیا شهامت این کار را دارند و نهایتا این تصمیم چه عواقبی برای آن ها به دنبال خواهد داشت.این نمایش نامه ی سیاسی درخشان که به قلم پربار "بهرام بیضایی" آفریده شده، سوای جلوه های نمایشی که بر جذابیت داستان افزوده است، از یک ویژگی بسیار مهم برخوردار است و آن هم شخصیت پردازی و الگوهایی است که "بهرام بیضایی" در آفرینش شخصیت های نمایش نامه ی "چهار صندوق" به کار گرفته است. هر کدام از رنگ ها، نماینده ی یک قشر جامعه هستند و اندیشه ی طبقه ی مشخصی را به نمایش می گذارند. از زردی که تنها سناریونویس اعتراضات است تا سبزی که زیر عبای معرفت و رسالت، در هنگام نیاز فقط و فقط به ضرورت خود می اندیشد؛ از سرخ که سرمایه داری را به تصویر می کشد تا سیاه که نماد توده ی مردم و آماده ی عصیان است، هر کدام از این شخصیت ها چراغی را در ذهن مخاطب روشن می کنند که نور آن تا مدت ها بر اندیشه ی وی خواهد تابید.پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
ادمباور نمیکند که از یک داستان عروسکی بشود همچین حرفهایی بیرون کشید
2 سال پیش
5بهخوان
من چرا اینقدر دیر بهرام بیضایی رو کشف کردم...فوق العادهست این بشر.
2 سال پیش
5بهخوان
به نام او
<img src="http://ketabism.ir/wp-content/uploads/2016/07/beyzayi.jpg" alt="description"/>
برای من که بیشتر آثار بیضایی را خواندهام. چهارصندوق بهترین اثر اوست. اثری که بی هیچ تعارفی به بهترین نمایشنامههای جهان پهلو میزند
این اثر مدرنترین و پیچیدهترین اثر بهرام بیضاییِ بزرگ است
2 سال پیش
5بهخوان
۴ شخصیت، به نامهای سرخ و زرد و سبز و سیاه، مترسکی میسازن که دشمنها رو دور نگه داره؛ اما مترسک زنده میشه و اونا رو به بند میکشه. فوقالعاده بود. دیالوگها. سیر انقلاب و اصلاح و ایدهها و بهونهها و واقعی و تلخ بودنش و همه چی.
به طرز گریهآوری دلم میخواست اجراش رو میدیدم و این دیالوگهای قافیهدار و آهنگین رو واقعاً میشنیدم.