این کتاب شامل مجموعه داستان های پوشکینه که سه رمان دختر سروان و بی بی پیک و دوبروفسکی هم ضمیمه ش شده و میشه گفت کامل ترین مجموعه از آثار داستانی پوشکینه.
به نظرم پوشکین بی نظیره. کلا روس ها بی نظیرند.
این کتاب میتونه شما رو با ادبیات روسیه ، با بنیانگذار ادبیات روسیه یعنی پوشکین بزرگ و قلمش آشنا کنه.
داستان ها هم مثه بقیه قصه های روسی پر از شخصیت ها و کاراکتر هایی هستند که ملموس و خودی و قابل لمسند.
حیف از پوشکین که عمرش کوتاه بود...
1 سال پیش
5بهخوان
به نظرم این کتاب رو باید آروم آروم خوند .. انقدر گیرا و جذابه که ممکنه دو روزه تمومش کنین ولی مثل یه چای داغ وسط زمستون باید جرعه جرعه نوشید و لذت برد .
خط به خط ، هیجانانگیز و پر از فراز و فرودهای جذاب ..
حتی نمیشه خط بعدی رو حدس زد ..
انقدررررر ساده و قشنگ نوشته شده این کتاب که هرکسی رو عاشق خودش میکنه ..
مطمئنم با خوندنش کلی لذت میبرید .
این کتاب سطح انتظارتون از کتابهای بعدی رو به شدت بالا میبره ...
بخونید و با پوشکین کیف کنید 😍😍
0 سال پیش
۶۰ درصد از کتاب رو خوندم (آبراهام+داستانهای کوتاه بلکین+دختر کاپیتان/سروان) و چون قصد ندارم فعلا باقی داستانهارو بخونم، میذارمش تو قفسه <خواندهام>
احتمالش زیاده دلتنگ قلم ساده و صمیمی و باقلوای پوشکین بشم و گاهی یک داستان بخونم. از اونجایی که قوت پوشکین و تمرکزش روی شعر بوده، خیلی از داستانهاش ناتمام و بدون پرداخت رها شدن و اگر بخواهیم پوشکین رو با همین داستانها قضاوت کنیم، نویسندهای درجه دو یا سه به نظر میاد که در حد نويسندگان متاخر و مشهور روسی نیست.
-دلم نمیاد ولش کنم. دلم نمیاد. دلم نمیاد-
-دوس دارم داستانهایی که جناب آتشبرآب ترجمه کرده رو بخونم: دختر سروان و دوبروفسکی. و شعر سوار کار مفرغی که دیگه چاپ نمیشه و امیدوارم بیبیپیک و یوگنی آنگین رو هم روزی ترجمه و تفسیر کنن-
0 سال پیش
3.5بهخوان
مجموعه داستان لذتبخشی بود <( ̄︶ ̄)> فضاسازی بینهایت صادقانه، روستایی و پر آرامش :)
داستانها اکثراً ناتمام بودن و همین باعث میشد انسجام لازم رو نداشته باشن، با این حال فضاشون برام لذتبخش بود.
بهترین داستان این مجموعه برای من، قطعاً دختر کاپیتان بود که بهش پنج میدم، واقعاً عالی بود. شاید به این خاطر که پوشکین تونست تمومش کنه و داستان کاملی بود. 😅
در مرحله بعد داستانهای شلیک، کولاک، دختر خانم روستایی، رسلاولف، دوبروفسکی و بیبی پیک هم خوب بودن. داستان کرجالی هم با وجود ناتموم بودنش، جالب بود.
در نهایت سفرنامه انتهاییِ پوشکین و نظرش در مورد آسیاییها هم جالب و بانمک بود، هرچند حوصله نداشتم همه توضیحات رو بخونم و خیلی کلی خوندمش.
چرا عکس دوئل رو برای مرورم انتخاب کردم؟
چون دوئل تو اکثر داستانها نقش مهمی داشت و فرهنگش برام عجیب و غیر قابل درک بود. خیلی دوست دارم بیشتر درمورد دوئل و نقشش در زندگی اون زمان بدونم.
انگار که پوشکین انقدر تو داستاناش در مورد دوئل نوشت و در خیالاتش دوئلهای متفاوت با شخصیتهای شجاع و بیپروا رو پرورش داد که دستِ آخر، شاید از روی کنجکاوی و برای تکمیل آخرین داستان زندگیش، در یک دوئل در جوانی جونش رو از دست داد :(