دربارهی کتاب پاییز پدرسالارانتشارات آریابان منتشر کرد:
کتاب«پاییز پدرسالار» را گابریل گارسیا مارکز در سال ???? نوشت و کیومرث پارسای آن را به فارسی ترجمه کرده است. مارکز یکی از مهمترین نویسندگان معاصر است که موفق به دریافت جایزه نوبل ادبی نیز شده است. پاییز پدرسالار یکی از آثار درخشان اوست که نوشتناش مدت هفت سال به درازا کشید. این کتاب از نظر نثر با شاهکار دیگر مارکز «صد سال تنهایی» متفاوت است؛ با این وجود قویتر و تحسینبرانگیزتر از آن است که خواننده بتواند آن را زمین بگذارد. داستان تخیلی کتاب به وقایع تاریخی دوران دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو در اسپانیا، آناستازیو سوموزا، و رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شباهت دارد. این رمان که در حقیقت هجونامه یک دیکتاتور آمریکای لاتین است، از یک سو تنهایی و افسردگی دیکتاتور و از سوی دیگر ظلم و خشونت او را به تصویر میکشد. نویسنده خود معتقد است پاییز پدرسالار شعری است بر تنهایی قدرت و شرحی است بر زندگی یک دیکتاتور فناناپذیر. او درباره تنهایی دیکتاتور میگوید: «آدم هر چه بیشتر قدرت به دست بیاورد، تشخیص این که چه کسی با اوست و چه کسی بر ضد او، برایش دشوارتر میشود. هنگامی که به قدرت کامل دست یافت، دیگر تماس او با واقعیت به کلی قطع میشود و این بدترین نوع تنهایی است. گرداگرد دیکتاتور، را آدمهایی میگیرند که هدفشان جدا کردن کامل او از واقعیت است. همهچیز دست به دست هم میدهند تا تنهایی او را کامل کنند...» کتاب توسط نشر آریابن منتشر شده است.
پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
پاییز پدر سالار را به هوای صد سال تنهایی شروع کردم.مدتها منتظر فرصتی بودم که لذت خواندن صد سال تنهایی را تکرار کنم. ولی این کتاب به مراتب فرم پیچیده تری از آن داشت و حتی مبهم تر از رمانهای جریان سیال ذهنی که خواندهام.
دوستی می گفت در مقدمه همین کتاب از نشری دیگر ،مارکز گفته است به جای ساختار سه پردهای از ساختار مارپیچی برای نگارش کتاب بهره برده است. دیگر خودتان حدس بزنید اوضاع چه قدر به هم ریخته می شود!
اول بگویم که همه چیز را در مورد این کتاب متوجه نشدم.
در نظر بگیرد که وقایع بدون ترتیب در هم تنیده شده است.زاویه دید بسته به موقعیت تغییر می کند ، شما با فضای عجیب و غریب و رئالیسم جادویی مارکز طرف هستید که دنیایی آمیخته به خرافه و باورهای سنتی قومیتی دارد. استفاده از نمادها بسیار زیاد است. تسلط به فرهنگ اسپانیولی و تاریخ سیاسی آمریکای جنوبی را نیاز دارید، ارجاعات فرامتنی به کتاب مقدس در تکههای مختلف کتاب دیده می شود و روی همهی اینها تصویر سازی ها خاص مارکز و قلم او را هم اضافه کنید.
پاییز پدرسالار یک کتاب عمیق است و نقد سیاسی آن به حاکمیت و استعمار دول غربی ،نزدیک ترین و ملموس ترین لایهی کتاب است.
در نیمهی دوم کتاب تقریبا داستان را فهمیدم ولی باز هم آنجور که دوست داشتم با متن ارتباط نگرفتم . هنوز این کتاب فضایی مهآلود دارد. حتی دشوارتر از رمانهای سورئالی که خواندهام.
پس به علتهای مذکور لطفا وقت و عمرتان را برای خواندن این کتاب هدر ندهید.
یا اینکه فرصتی بسیط داشته باشید و به صورت موشکافانه و دست جمعی به خواندن آن بپردازید تا با کمک خرد جمعی بتوانید به منظور و حرف نویسنده از نوشتن کتاب نزدیک شوید.
به جز صد سال تنهایی یک داستان کوتاه حرفهای و زیبا هم از مارکز خوانده بودم (هرچند که دنیای عجیب و مبهم و رازآلود مارکز مثل امضا پای همه کارهایش هست) شاید بهتر بود اول به سراغ داستانهای کوتاه او می رفتم و پاییز پدر سالار را می گذاشتم برای وقتی که تسلط بیشتری به آثارش کسب می کردم.
1 سال پیش
5بهخوان
این تجربه های خشن باعث شدتا باور کند وحشتناک ترین دشمن هرکس در قلب اوست
زنده باد صلح ؛زنده باد خداوند
درست یا نادرستی اش مهم نیست زمان تکلیف همه چیز را روشن میکند
1 سال پیش
5بهخوان
کتابی که در جایگاهی بسیار بالاتر از "هزارسال تنهایی" قرار دارد و احتمالا بهترین اثر مارکز است. البته که خود نویسنده هم همین عقیده را دارد:)
2 ماه پیش
4بهخوان
تاملاتی درباره استبداد و مواجهه با مرگ در آمریکای جنوبی
آمریکای جنوبی برای من سرزمینی است از ناشناختهها و ترکیبهای عجیب و غریب: استعمار اسپانیا و پرتغال در کنار استعمار انگلیس، سرزمین تمدنهای رازآلود سرخپوستی، جنگلهای بارانی و انبوه با اقوام بدوی در کنار ابرشرکتها، ترکیب نژادهایی ظاهرا ناهمسان و زندگیهایی پر از نوسانات اقتصادی و سیاسی زیرسایه دیکتاتوریهای گوناگون.
شما همین ترکیب را که در نظر بگیرید دیگر نیازی به اضافه کردن جادو ندارید، زندگی در این اوضاع به خودی خود جادویی هست. به نظرم اسم این قلم را جادویی گذاشتهایم تا هنگام مواجهه با رویدادها بیش از حد شگفتزده نشویم و با گذر از آنها به واقعیتها برسیم. داستان با فراتر رفتن از زمان، مکان، عادات انسانی و تکنولوژی موجود فرصتی منحصر به فرد برای مواجهه ما با مرگ، پیری و دیکتاتوری فراهم کرده است.
داستان به خوبی موفق شده نوعی مسخرگی و دهشتناکی توامان برای دیکتاتور به تصویر بکشد که به نظرم ارزشمند است.