دربارهی کتاب اتللوانتشارات قطره منتشر کرد:
با استفاده از اشعار نیما یوشیج نزدیك سیصد سال است كه پیس های شكسپیر نوشته شده است.
در زمان شكسپیر در تئاترها دكور به شكل امروزه وجود نداشت.
در موقع نمایش، مانند تعزیه های قدیم ایران، محل وقوع حادثه را با نشانه ای كه تماشاچی نیز با آن نشانه آشنا و به آن عادت كرده بود، نشان می دادند.
گذشته از این در پیس های شكسپیر- و همچنین نویسندگان معاصر او- هر پرده محل معین ندارد،
بلكه هر پرده به چند یا چندین تابلو قسمت می شود و در هر تابلو محل واقعه (Lieu d’action) عوض می شود.
ترجمه اتللو موافق پیس هایی تنظیم شده كه در سن های اروپا نمایش می دهند.
پیشنهادهای دیگر از همین دستهبندیمشاهده همه
باز هم یه شاهکار دیگه از شکسپیر بزرگ . عاقبت دهن بینی و نداشتن اعتماد ...
کاراکتر یاگو واقعا عجیبه و چقد خوب خلق شده. اوج شخصیت پردازی ، اوج گره گشایی ، اوج تراژدی ، اوج قصه گویی...
از یک نمایشنامه چی میخواید؟ این اثر لایق کلمه جز " ابر شاهکار " نیست.
۵ ستاره خیلی کمه براش...
9 ماه پیش
4.5بهخوان
به نظرم در ترجمه واژه jealous در این نمایشنامه باید بیشتر دقت کرد. هم در کتاب و هم در دوبله فیلمهای اقتباسی*، این واژه به «حسد» ترجمه شده که اصلاً مناسب نیست. یعنی در حالی که صفت منفی بارز در این اثر، بدگمانی (یا نوعی غیرت) است مرتب در گفتگوها در مورد حسد اخطار داده میشود و گویا اتللو، باید به خاطر حسدش سرزنش شود.
در فرهنگهای زبان انگلیسی، علاوه بر معنای حسد برای کلمه jealous ، معنای خاص دیگری وجود دارد که در اینجا به نظر میرسد آن مورد نظر است:
" feeling or showing a resentful suspicion that one partner is attracted to or involved with someone else.
"
* مثلاً اقتباس اورسون ولز از این نمایشنامه.
2 ماه پیش
5بهخوان
آدمیزاد چقدر موجود عجیبی میتواند باشد
چه بیپروا
و ترسناک!
تجربه خواندن اتللو، تجربهی دست گرفتن کتابی بود که زمین گذاشته نمیشود تا اتمام.
خیلی ظرایف داستان و خلقیات ادمها درست تصویر شده بود و اصلا چه نیازی به تعریف از کسی به بزرگی شکسپیر!
1 سال پیش
5بهخوان
خیلی از «مکبث» بیشتر دوستش داشتم و برام خیلی قابلدرکتر و انسانیتر بود. اینکه حسد و بذرهای ریز و ظاهراً جزئی نفرتپراکنی و تهمت چطور میتونه بهناگهان آدم رو دچار جنون و خشم کنه و از این رو به اون رو بکندش، شدیداً انسانی، غمانگیز و واقعی است.